The Androgynous Assassin (boyxboy)

Chapter 1

Reylie's  P.O.V

"Reylie hindi kapa ba kakain?" malumanay na tanong sakin ni tita Claire my mother's sister. Hindi ako sumagot sa kanya baka sakaling umalis na siya i heard her sigh.

My name is Rylie scavenger 17 years old. Siya  naman si tita Claire ang kasama ko nalang sa buhay. my parents died in a bloody murder so siya na ang kumupkop sakin simula ng mamatay sila mommy. but i promise to myself that someday i will avenge them.

"It's been 9 years hindi kaparin ba nakaka pag move on alam ko sobrang sakit ng pangyayare kahit ako hindi ko tanggap ang nangyare nawalan ako ng kapatid. pero kailangan mo nang kalimutan ang nakaraan nasasaktan din akong makita kang ganyan para kang walang buhay" malungkot niyang sabi. alam kong nalulungkot siya sa nangyare at nasasaktan din pero wala na talaga akong pakialam hindi nila alam ang nararamdaman ko.

"Please don't." i coldly said to her she almost flinched at my voice huminga muna siya ng malalim at sabay sabing...

"I enrolled you to Diversion University" straight forward niyang sabi.

"You what?! I told you hindi nako mag aaral at hindi kona kailangan yan!" it's true hindi kona kailangan mag aral I'm gifted. Means my nack of knowledge is over the edge. the doctors said my IQ is Higher than the average IQ ng isang tao I'm not crazy. mas mataas lang talaga IQ ko kaya kahit nag stop ako ng 3 taon ay hindi yon sakin hadlang para mahuli ako sa lesson at isa pa nag advance learning nako kaya kahit maging teacher ako ay kayang kaya ko di sa nag mamayabang pero talagang kaya ko yon.

"Reylie kailangan mo to baka sakaling sa maraming tao ay may makasalamuha ka kahit papano saka ito rin ang gusto ng mama mo pinangarap niya na mapakapagtapos ka ng pag aaral." she said sternly at me but i can see pity in her eyes.

"Graduating will be useless for me she's gone and so is dad so I don't have anymore reason to go on and besides why are we talking about graduation? I'm just gonna be a first year college If I'm going to school."

"But Reylie pangarap to ng mama mo para sayo at nangako ako sa kanya na aalagaan kita at gagabayan Kaya please for your mom and dad also for me." she asked with hopefull eyes alam ko na nalulungkot siya. Si tita Claire na ang tumayong magulang ko kahit papano papahalagan ko ren siya siya nalang ang meron ako. para Kay mommy at para narin Kay daddy hays.

"Fine." I said

"Yes!! Reylie wala kanang kailangan problemahin dahil naka ready na ang lahat ikaw nalang ang hinihintay." annoying parang kanila lang walang dramahan na naganap tssk!

"Talagang plinano mo na to noh!" I said

"Yes sweetie everythings gonna be perfect your gonna be a princess again." she said while clapping psshh
isa payan that princess thing i remember when i was little gustong gusto ni mommy na nag susuot ako ng mga fitted clothes na pang babe at nilalagyan niya ko ng light makeup kaya nag mumukha akong babae. Okay lang naman Saken yon basta napapasaya ko siya hanggang sa--- ayoko ng maalala.

"I'm not gonna be a princess." naalala ko nga pala nung 6 years old ako pinag suot nila ako ng gown princess style kaya ayon halos walang nakaka kilala saken nung birthday ko mukha nga daw kase akong babae tssk!

"But Rylie." she said whining.

"No! I don't want annoying people talking to me."

"fine be ready nalang next week dahil start na pasukan sa diversion university." she said defeated.

Parang pamilyar sakin yung school yun ata yung pinupuntahan ni mommy every month at sinasama niya ko para daw pamilyar nako sa school nayon.

"Diversion university! Diba isa sa shared company ni mom yang school?" I curiously asked her Alala ko nag iinvest si mommy sa school nayan diyan niya daw gusto ako makapag tapos ng pag aaral dito niya rin ako madalas isama noon. now i get it kaya pala lagi ako pinipilit ni tita Claire na mag Aral sa school nayon.