Çocukluk kayıp bir ülkedir... 'Şen, masum ve kalpsiz...' En korkunç kâbusların 'gerçek' haline getirildiği günümüzde çocuksu malzemenin düşselliğine sığınmak -hem de bile isteye- elbette ki safdillik olamaz, olmamalıdır.
Ya siz? Yaşamın korkunç dalgaları arasında debelenirken o yitik ülkeye dönebilmeyi hiç düşünmediniz mi?
Bize büyüdüğümüzü söyleyenler, yani büyükler yanlış buldukları bir davranışımızı eleştirirken; niye 'çocukluk yapma' derler ki...
Büyüklerin dünyasında yaşayan bir yazar şöyle diyor; "kendimi olduğumdan büyük göstermek için yazıyorum çünkü... çok, çok küçüğüm."
Çocukluk kayıp bir ülkedir...
Peter Pan, bu kayıp ülkeye uzanan büyülü bir yol olacak. Bir 'çocukluk' yapın da sayfaları çevirmeye başlayın.
