KUTSANMIŞ ÇİÇEKLER

ne baby shower'mış be arkadaşşş

herkes baby shower için hazırlıklarını bitirmiş mevsim ve arkadaşlarının gelmelerini bekliyordu. bir saat geçti ortada ne gelen var ne giden. moralı gittikçe bozulan evrim hanım sinirli bir şekilde kızı mevsim'in arkadaşı umay'ı arayıp hala nerede kaldıklarını sorduğunda pekte kibar bir açıklama alamadı ne yazıkki. mevsim'in bir hayli sinirli ve kalabalık ortamlardan hoşlanmayan arkadaşı umaydı aradığı kişi. umay'a sorduğu sorudan sadece şu cevabı almıştı her zamanki gibi"evrim teyzeciğim geç kalan biz değiliz kendini banu alkan zanneden kızın mevsim"dedi. arkadan mevsimin o kelebek kaçıran cinsten sesini duydu"ay ne şaştınız be geldim işte hadi gidelim ve insanlar biraz güzellik görsün"dedi. aradan bir yarım saat geçtikten sonra pembe bir volkswagen'le gelen üç adet birbirinden garip kizlar indi. etrafın hayran dolu bakışlarına maruz kaldıktan sonra yavaş ve ahenkli adımlarla (umay hariç) mevsimin annesinin ve kardeşinin bulunduğu piste geldiler. tam piste çıkarken umay'ın ayağı merdivene takılınca cumburlop diye pastanın üstüne düştü. pasta kremasi ve marmelat dolu şaşkın kafasını kaldırdığında şaşkın gözlerle ona bakan misafirler ve sinir dolu bakışlarıyla umay'ı yere serecek bir evrim uçar bakışlarıyla karşı karşıya kaldı.ayağa kalkmasıyla özür dilemeye başlaması bir oldu. evrim hanımdan defalarca kez özür dilesede artık ondan ne kadar nefret ettiğini anlamayacak kadar da salak değildi. Pişmanlığın vermiş olduğu saçmalamayla bu seferde mevsim'e yalvarmaya başladı. Fakat mevsim ona hiçbir zaman hicbirsey için kızmamıştı.umay'ı alarak arka bahçeye götüren mevsim ve Melinda ne yaptılarsa da umay'ı susturmayı beceremediler. Onu susturacak tek şey olan nutella'dan bir kaşık alan melinda aniden onu umay'ın ağzına tıkıştırıverdi. Bir anda sessizlik hakim oldu arka bahçede. Bir anda tekrardan Özür dilemeye başlayan umay'ın ağzını kapatan mevsim ona susmazsa bir daha onunla konuşmayacağını söyleyince Umay sustu ve melinda'dan onu eve götürmesini istedi. Eve geldiklerinde Umay direk yatış moduna geçti. Aradan bir kaç gün geçince uyanan Umay evi gezindikten sonra evde kimse olmadığını anladı ve caydanlığın üzerinde bir not vardı ve mevsimgilin okulda olduğunu öğrendi. Hemen hazırlanıp okula gitmek için yola çıktı. Metrobüs durağına geldiğinde kartinda bakiye olmadığını görüp doldurmak için kart dolum noktasına döndüğünde bir anda karşısında orta boylu kumral saçlı geniş omuzlu inek öğrenci tipli bir çocuğu gördüğünde kalbinde bir anda hızlı bir çarpmayla kendine geldi.dalginligi üzerinde olan Umay çocuğa Dalarak metrobüse kartını doldurmadan bindi. Biraz ilerledikten sonra kartını doldurmadigini söyleyen şoföre sert bir bakış atarak arkasını döndüğünde ona ince parmaklı birinin kart uzattığıni gördü ve kafasını kaldırılınca karşısında yine o çocuktu. Bir an kalbi duracak gibi hissetti. Kartı alıp bastı ve teşekkür ettiğinde "rica ederim" diyen kibar bir sesle karşılaşınca kalbi bir anlık tekrar durdu. Üniversitenin önüne geldiğinde onunda indiğini gördü ve bir anda onu takip etmeye başladı.  Oda aynı üniversiteye girdi. Bu duruma çok sevindi ve bir anda onu çeken bir elle karşı karşıya kaldı. Onu çekistiren mevsim ve melindaydi. Ona neden bu kadar dalgın olduğunu sorduklarinda o hala çocuğa bakıyordu. Onda bir farklılık hisseden mevsim etrafa baktı ve umay'ın baktığı tarafa baktığında çocuğu gördü ve umay'a bir tokat attı. Tokatlı sarsılan Umay dönüp mevsim'e baktı ve Merhaba kızlar dedi. Ona neler olduğunu soran Melinda ve mevsime bir çocuk gördüğünü ve onu gördüğünde kalbine hakim olamadığı bir şekilde attığını söyledi. Bu duruma şaşıran mevsim ve melinda onu alarak ispanyolca dersine girdiler ve Umay bir anda karşısında çocuğu gördü ve üçü birlikte çocuğun oturduğu sıranın arkasına oturdular. Mevsim umay'ın kalemini bilerek çocuğun oturduğu sıraya atınca çocuk kalemi vermek için döndüğünde Umay onun keskin ve narin tebessüm gösteren yüzüne dayanamayarak ufak çaplı Bir baygınlık geçirdi.