Yine okula gidemediğim günlerden birinde eve hapis kalmis bir şekilde camdan dışarıya bakıyordum evin icine giren biber gazi abimle bizi çok rahatsiz ediyordu genzimize kadar işlemişti ve yaniyordu. Kim rahatsiz olmaz ki ? Dişaridan gelen sesler, bağirismalar,eylemler derken annem bana seslenmişti Burak oğlum hadi yemek hazir babanı ara gelirken 2 ekmek alsin diyordu. Sanki hicbirsey olmamis gibi hersey normalmis gibi davraniyordu. Ama biliyorum ki annem benden ve abimden daha çok korkuyordu, Babam o 2 ekmeği alıp eve sağ gelebilicekmiydi aklimda hep değişik düşünceler ve sorular vardi neyse ki zil çalmıştı hemen koşup kapiyi açtım karşımda dağ gibi babam duruyordu hemen ona sarıldım. Aradan biraz zaman gecti herkes salonda oturuyordu ama kimse konusmuyordu eylemler tam kesildi derken yine baslamisti. Yine silah sesleri,biber gazı ve bağirismalar. Babam beni yanina çağirdi ve yanağima küçücük bir öpücük kondurdu asker adam sert olur disiplinli olur derler benim babamin yumusacik kalbi vardı neyse sonra söze basladi biz annenle konustuk ve bir konu hakkinda seninde fikrini almak istiyoruz dedi ve anneme bakti ve sonra bana tekrar dönüp seni Balıkesire anneanne nin yanina gondermek istiyoruz ne dersin sende istiyormusun ? Hiç düşünmeden evet evet tabiki giderim dedim annemin gözlerinden yaslar birer birer akmaya baslamisti canim annem bensiz yapamiycağini oda biliyordu ama benim iyiliğim içindi hersey. Evde yine bir sessizlik oldu Diyarbakırdan ailemin yanindan ayriliyordum benim için okadar zor olmazdi çünkü asker çocuğuysan buna zaten alışmışsındır.
