Ertesi sabah çok geç kalktim dün gece gözüme uyku girmedi sabaha karsi uyuya kaldim ve onun için baya uyumuştum annemde kiyamadi uyandirmaya tabi gelmis ama çok tatlı uyuyormusum. Ben hala işin ciddiyetinde değildim boyum kadar 3 tane bavul vardı elbiselerden basliyarak yavas yavas bavullari hazirladik derken kapi çaldı kapidaki Uğurdu en yakin arkadasim gideceğimi daha bilmiyordu ortaliğin biraz sakinlestiğini ve biraz lojman içinde dolasabileceğimizi soyledi bende anneme seslenip kapiyi çektim. Uğurun basket topuyla biraz basket oynadik belkide onunla son kez zaman geçiriyordum. Basket oynadiktan sonra herseyi anlattim ilk başta şaka yapiyorum sandı ama yuzumde ki ciddiyet ona yetmişti onun tek arkadasi bendim ve benimde tek arkadasim oydu ikimiz icinde biraz zor olucakti. Uğurla biraz daha zaman gecirdikten sonra vedalasmak istedim fakat vedalasmayi hiç sevmezdi hiç birsey yokmuş gibi normal bir günmüş gibi evlere ayrilmayi seçti belkide boylesi daha iyiydi. Eve geldim hersey hazirdi herkes sofrada beni bekliyordu hani dokunsan ağliycak derlerdi ya annem aynı oyle duruyordu üzülmiyim diye kendini tutuyordu ailemle ayni sofrada ki son yemeğimdi, bu gece ayrilik gecesiydi. Hersey hazir son kontroller yapiliyordu bavullari kontrol ettik abime baktim uyuyordu gittim ve yanağindan öptüm sirada annem vardı bana öyle bir sarıldı ki sanki tekrar beni karnına sokucakti bana sarilirken yine ağlamaya basladi göz yaslarini elimle sildim ve" canim annem bak ben ağliyormuyum Balikesire kendi isteğimle gidiyorum orda çok mutlu olucam hadi ağlama artik" dedim. Annemden ayrildiktan sonra göz yaşlarimi tutamadim ağliycağimi hiç sanmiyordum ama kolay değil seni kendi canindan bile çok seven bir anneden ayrilmak. Babamla biraz daha uzun vedalasicaktim çünkü hava alanına beni o birakicakti yolda biraz sohbet ettikten sonra hava alanina geldik son kez babama sarıldım ve babamdan duyduğum son sözler "seni çok seviyorum oğlum seninle gurur duyuyorum İstiklal Marsimizi artik rahat rahat bağirarak okuyabilirsin"...
