chapter 5

29 10 1
                                    


Pagmulat ng aking mga mata ay ang nakikita ko ay isang puting kwarto. Masakit pa ang aking leeg at medyo nahihilo pa ako.at pakiramdam ko ay ang sakit sakit ng katawan ko at sobra akong nanghihina ang buong katawan ko. Pinilit ko mang umupo ngunit hindi kaya ng aking katawan.

"nicolette gising kana pala." Pumasok si amulet sa kwarto at mayroon syang dalang dala na pag kain at baso.

Bakit nandito ako ngayon sa kwartong ito amulet? Ang huli kong naaalala ay nandoon tayo sa mall at namimili ng nga gamit.

Naabutan kita kanina sa banyo ng mall na walang malay. Nagulat ako dahil mag iisang oras na ay wala ka parin doon sa pinag usapan nating lugar kaya pinuntahan kita ngunit pag punta ko sa banyo ay nakita ko ang katawan mo na walang malay kaya dinala ko kaagad ikaw dito sa bahay at ginamot.

Kong hindi mo pa kaya, wag mo munang pilitin ang sarili mo magpahinga ka muna. Ano ba ang nararamdaman mo ngayon nicolette may masakit ba sayo, nagugutom ka ba ha anong kailangan mo?sabihin mo lang saakin.

Nahihilo pa ako at ang sakit ng leeg ko at ng katawan ko. at nanghihina ako Hindi ko pa kayang igalaw galaw ang aking katawan.

Ito ang pagkain at gamot pagkatapos mong kumain ay inumin mo ito. matutulungan nito ang katawan mo na mag karoon ng lakas pagkatapos ng isang oras ay babalik sa dati ang lakas mo.

Pinakain ako ni amulet sinubuan nya ako dahil hindi kopa kayang igalaw ang aking kamay. Pagkatapos kong kumain ay binigyan ako ni amulet ng pulang inumin at pag inom ko nito ay wala naman itong lasa.

Magpahinga ka muna nicolette babalikan kita mamaya ilalagay kolang ito sa baba ang pinagkainan mo.

Pag alis ni amulet ay bumalik ulit ako sa pagtulog. Para magkaroon ako ng lakas ulit gaya ng sabi ni amulet.

Nagising ako dahil sa ingay na aking  nadirinig kaya iminulat ko ang aking mga mata. Kitang kita ko mula dito sa kama ang balkonahe, at gabi na pala. hindi ko namalayan na ang haba  pala ng tulog ko. Ng tiningnan ko ang orasan ay alas onse na ng gabi.

May na rinig ako na mga yapak doon sa labas kaya tumayo ako mula sa pagkakahiga at isinuot ang aking tsyinelas nag lakad ako papunta sa balkonahe upang tingnan kong saan nanggagaling ang tunog na iyon.

Bilog na bilog ang buwan ngayon at napaka linaw ng kalangitan. Mula dito sa balkonahe ay kitang kita ang bayan ng alabama. Biglang humangin ng napakalakas dahilan upang mapa lingon ako sa may puno ng kahoy ngunit hangin lamang ang nakapag pagalaw doon sa puno.

Isang napaka lakas ulit na hangin ang humampas doon sa may bintana ng kwarto kaya lumapit ako doon. Pag punta ko doon ay may nakita akong anino kaya mas binilisan ko ang paglakad pa punta doon at hinila ang kurtina pero wala ulit tao. Kinakabahan na ako dahil alam ko sa sarili ko na meron talagang tao dito ngayon.

"Sino ka?! Lumabas ka dyan kong nasan kaman! Lumabas ka!" Kahit natatakot ay ay nag lakas loob akong mag salita. Pag ikot ko mula sa bintana ay nagulat ako dahil may taong nakatayo sa aking harapan. Isang matangkad na lalaki ngunit hindi ko makita ang kanyang mukha.

Si- sino k- ka? Nauutal utal kong tanong sa kanya dahil sa takot.

"lumapit sya saakin at idinikit ang kanyang katawan." Kahit gusto kong mag protesta, mag sisigaw, at suntukin sya ay hindi ko magawa dahil  biglang hindi ko maigalaw ang aking katawan.

Dikit na dikit ang kanyang katawan sa aking katawan. Yumuko sya at dahan dahan inilapit ang kanyang mukha sa akin leeg.

"Pshhhhhhhhh your blood smells so sweet. I badly want to drink your blood, i badly want to make love to you, Ive been waiting for this for so long. " He lick my neck and down to my colar bone. Even though i want to kick him i couldnt do it, it seems like he put a spell on me.

Kinarga nya ako pa punta sa kama ko at tsyaka tinulak nya ako sa kama. He grabbed my both hands and he pin me on my bed. He continue kissing me on my neck and he started to unbuttun my clothes.

Ang sakit sakit ng kamay ko dahil sobrang lakas ng pagkakahawak nya saaking kamay pakiramdam ko ay parang mababali nya ito.

my tears started to fall down as he stripped me. I begge him to stop kissing me but he didnt listen to me.
I cried very loud and begged him again and again i used my all strenght
Para makawala ako sakanya. Ngunit nagulat din ako dahil unti unti nyanang kinalas ang kanyang kamay sa pagkakahawak sa akin.

Iyak lang ako ng iyak dahil hanggang ngayon ay gulat na gulat parin ako sa kanyang ginawa at sobra akong kinilabutan ng narinig ko syang nag salita.

Love im very sorry love, ididnt mean to hurt you, i didnt mean to do this to you love. I just miss you very much love. ive waited for so long to see you again love. Please forgive me for what i did i didnt mean it. I promise you that this will never going to happen again.

Naistatwa lang ako at hindi na nakapag salita. Sobrang nanlalabo ang mga mata ko dahil sa mga luhang tumulo sa mga mata ko. Sobrang takot ako dahil sa sinabi nya at ginawa nya. Bakit nya ako tinawag na love? Bakit nya sinabi na he waited for me for so long? Bakit nya ginawa saakin yon? Naninikip ang dibdib ko sa lahat na nangyayari saakin ngayon. Pinunasan ko ang aking mga mata at pagtingin ko sa balkonahe ay wala na sya doon ngunit ang kanyang amoy ay nandito parin sa aking kwarto.

Dahil sa panghihina ko at sa pagkapagod ko ay nakatulog nalang ako.

___

Maaga pa akong nagising dahil narin papasok na ako mamaya. Ayaw ko rin na maabutan ako ni amulet na ganito ang itsyura ko at ng kwartong ito kaya nag ayos muna ako ng aking sarili at ng aking kwarto na tinulugan.

Mabuti nalang at inilagay na pala ni amulet ang aking uniform sa center table kagabi kaya nagbihis narin ako. Inayusan ko ang sarili ko dahil magang maga ang aking mga mata.

Bumaba na ako pa punta doon sa kainan at pagbaba ko ay nandoon na si amulet naka upo habang kumakain.

"Nicolette gising kana pala hindi ko kaagad ikaw ginising kasi aga pa naman para naman sana makapagpahinga ka" naka uniform na si amulet at nakapag ayos narin ng kanyang buhok.

Maaga kasi akong nagising amulet kaya ok lang mabuti narin naman ang pakiramdam ko hindi kagaya kahapon. Salamat nga pala amulet sa ibinigay mo saaking gamot kahapon.

Sos ano kaba ok lang yon, malamang kaibigan kita kaya dapat magtulungan tayong dalawa. Wag mong kakalimutang Isuot yung necklace mo mamaya ha dahil papasok na tayo mamayang 8:00 sa skwelahan. Yong mga gamit mo pala Nicollete ay nandoon sa kwarto habang hinihintay kasi kita kahapon dahil ang tagal mo at na bored ako, ay ako nalang ang pumili ng gamit mo.

Maraming salamat talaga amulet.

The Lost TownWhere stories live. Discover now