chapter 6

21 8 1
                                    


Pagkatapos naming kumain ni Amulet ay pumunta kami sa kanyang kwarto upang kunin ang gamit na binili nya.

She open her cabinet, and kinuha nya doon ang isang maliit na leather backpack na kulay mint green.

"Here," siguradong magugustuhan mo yan, iniabot nya saakin ang bag, "wag kang mag alala at meron na yang mga gamit sa loob."

"Amulet ang ganda. Ang galing mo talagang pumili." Ani ko.

Pero wait, tignan mo ito. "May kinuha sya sa kanyang cabinet." Oh diba matchy- matchy tayong dalawa. Pareho tayo ng style magkaiba lang ang kulay, kulay gray lang ang saakin. Nakangiti at masiglang sabi nya saakin.

Lumapit saakin si amulet at inakbayan ako."tara na punta na tayo sa school para makapag libot libot pa tayong dalawa.

Nasa bukana pa lamang kami ng gate ay napakaganda na nito. Nakabukas ang malaki at kumikinang na gate, Mayroong malaking fountain sa gitna ng paaralan na ito, at isang napaka lawak na ground, ang paaralan na ito ay napakalaki at aakalain mong isa itong palasyo.


"Wow," manghang-mangha ako dahil sa laki at ganda ng paaralan na ito.

I to tour kita dito sa school upang hindi ka mawala kong sakaling maypupuntahan ka.

Pag pasok namin ay May iilang studyante kaming nakasalubong. ngunit hindi pa naman gaanong marami ang mga studyante ang naririto na.

May isang babae kaming nakasalubong na nakaagaw ng aking pansin. kulay pula ang kanyang maiksing buhok, habang ang kanyang mga mata naman ay magkaiba ang kulay, ang nasa kanan ay kulay blue, at ang sa kaliwa naman ay kulay green.

"Nagulat ka no?" Masasanay ka rin naman habang tumatagal. Huwag kang matakot hindi ka naman nila masasaktan dahil pinagbabawal dito na gamitin ang kanilang mga charms unless kong magkakaroon na tayo ng trainings.

Mabuti naman kong ganon. Kinakabahan kasi ako, pero paano nalang ako kong magkakaroon ng training, eh wala naman akong charms? I asked.

Basta nandito ako sa tabi mo tutulungan kita Kaya huwag kang mag alala. Pero huwag ka ring basta bastang magtitiwala sa ibang mga tao dito, kasi ang iba sa kanila ay mga pasaway, kahit na may rules na
Na hindi dapat gamitin ang kanilang charms tuwing walang training ay mayroon paring mga pasaway dito na hindi sumusunod sa mga rules.

"Yes, ma'am!" Sabay saludo ko sa kanya habang tumatawa.

Ng makapasok na kami sa paaralan ay Namangha ako dahil sa lobby. May mga studyante na naka upo doon habang nag tatawanan. doon naman sa may desk ng lobby ay may babaeng maganda na naka uniform habang binibigyan ng i.d ang iilang mga studyante na nakapila.

Magkaibang-magkaiba ang paaralan na ito kaysa sa ordinaryong paaralan sa mortal world. Ang paaralan na ito ay kagaya sa nakita kong movie noon na harry potter na mistulang palasyo ang kanilang paaralan.

Tara pila na tayo doon. Kukunin natin ngayon ang ating i.d doon sa front desk.

may i.d rin pala dito sa wolvirine university. hindi ko inaakala na ganito rin dito kagaya ng sa mortal world.

"Oo, naman." at iyang i.d natin ay magagamit natin iyan tuwing bibili tayo ng mga pagkain o anomang mga gamit na gusto nating bilhin, kaya dapat lagi mo iyang dadalhin at huwag na huwag mong iwawala ang i.d mo.


Pero wala naman akong pera. Paano ako makakabili ng pagkain wala naman akong pera dito na dala dala? I asked.

Ah, yon ba. Nilagyan na kasi nila mommy at daddy ang i.d natin ng pera, nag deposit na sila ng pera dyan upang pag may gusto tayong bilhin ay mabibili natin.

The Lost TownWhere stories live. Discover now