chapter 7

31 8 0
                                    


Napatigil ang lalaking nakabangga saamin dahil sa pagsigaw ko. Lumingon sya saaming gawi at Kasing bilis ng isang kisap mata ay nandyan na kaagad sya saaming harapan. "Ang kanyang buhok ay kulay abo at mas matangkad sya saakin ng kaunti."

Sorry, nasaktan kaba? Ano ang masakit sayo? Gusto mo dalhin kita sa clinic? Sunod sunod na tanong nya saakin, at bakas sa kanyang boses ang pag- aalala.

Sorry, i didn't mean to hurt you. Hinahabol kasi ako noong babae kaya tumatakbo ako ng mabilis hindi ko talaga sinasadya na banggain kayo, may babae kasing galit na galit saakin at kailangan ko syang takasan kasi patay ako sa kanya kong mahuli nya ako baka gawin nya akong ibon or kong ano mang gusto nyang gawin na hayop saakin.

Wala akong pakialam kong may humahabol sayo! Mag- ingat ka kasi, at tumingin sa dinadaanan mo! Alam mo bang napakasakit ng balakang ko tapos mas dinagdagan mo pa?! Huwag kayo-

Putangina ezekiel! Aughhhh, ibalik mo saakin 'yan! Mamamatay ka talaga!

Napatingin kami doon kong saan nanggaling ang boses, at isang babae ang nakatayo malapit sa may elevator na tila'y galit na galit.

Sya,sya yung sinasabi ko sainyo. Mag ingat kayo sa kanya at baka kong ano ang gawin nya sainyo. Bye, pasensya na ulit! Biglang nawala sa aming harapan si ezekiel ng parang bula.

Ezekiel, pag madakip talaga kita gagawin talaga kitang palaka, para wala ng magka gusto sayo! Huwag mong hahayaan na madakip kita kong ayaw mong maging palaka!






**********

Habang naglalakad kami dito sa hallway ng ng girl's dormitory ay wala kaming nakasalubong kahit isa. Hindi pa siguro tapos ang kanilang mga klase.

Ang kwarto namin ni amulet ay nasa ika dalawang palapag at ang aming room number ay 37. Malaki ang girls dormitory at aabot ito sa anim na palapag.


Sa first floor ng dormitory ay naroroon ang kusina at ang dining table, kung saan doon kami kakain tuwing breakfast,lunch,dinner pero kanya kanya kaming magluluto. Nasiyahan pa ako ng malaman ko na kahit anong gusto kong kainin na naroroon sa reff ay pwedi kong kainin kahit kaylan ko man gusto. Mabuti nalang at marunong akong mag luto tiyak na hindi kami magugutom ni amulet.

Habang papasok kami kanina ni amulet ay napansin ko hindi kalayuan dito sa girls dormitory ay mayroon ring building na ganito rin kalaki at kataas, ng tinanong ko kanina si amulet ang sabi nya ay 'yun raw ang boys dormitory.


Pagbukas ko ng pintuan ng aming kwarto ay bumungad saakin ang isang malaking kulay peach na kwarto. Meron itong apat na puting Queen size bed at tag iisang mga cabinet. Imbis na ordinaryong bumbilya lamang ang nakalagay ay isang eleganteng chandelier ang nakalagay sa kisame. Sa gilid ng bawat kama ay mayroong tag iisang study table at mayroong lamp shade. Napakagaan ng itsyura ng kwarto dahil mararamdaman mo na parang nasa bahay ka kalamang ninyo.



The girl with a long wavy pink hair smiled at me. Tumayo sya sa kanyang pag kakaupo doon sa kama at dali daling tumayo upang salubungin kami.

Hi, im Isobel blaustien but you can also call me, bel. I'm 18 years old and i'm the most beautiful mermaid in the world, And i really love doing skin care, shopping, perfumes, bags,
And boy hunting. She said while smiling widely.

How about you, whats your name?

"I'm nicolette ybarsabal, i'm 18 years old, i love reading books, i like to adventure new things."

Ah, So, what is your charm? She curiously asked.

I'm amulet suxford i'm 18 years old and i'm a light fairy. Biglang pagsingit saamin ni amulet dahilan upang mabaling sa kanya ang atensyon ni Isobel. And mahilig ako mag shopping, skin care, bags, fashion and boy hunting.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 28, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

The Lost TownWhere stories live. Discover now