Tesadüfen

2. Bölüm

Multimedyadaki Çağatay

-------------------------------------

Yavaşca ellerimi indirdim, şiş gözlerimle zar zor görebiliyordum yüzünü. Ayağa kalktım ve boynuna sarıldım

-Teşekkür ederim.

Bir yandan ağlıyor bir yandan da
bir şeylerler geveliyordum. Ne dediğimi hatırlamıyorum bile. Hatta o geceyi bile çok zor anımsıyorum. Bana

-Evim uzakta değil, gidicek bir yerin yoksa bende kalabilirsin

Demişti. O an sarhoş gibiydim heralde evet dedim ki uyandığımda hiç tanımadığım bir evdeydim. Uyanır uyanmaz büyük bir şokla yattığım odaman çıktım. Ve onu gördüm. Dün gece neler olduğunu kesik kesik bir filim şeriti gibi gördüm bir anda. Ve ağzımdan sadece

-Sen...

Çıktı. Rezilliğin ötesiydi. Üstümdeki kıyafetten dağnık saçlarıma kadar rezillik içindeydim. Oysa gözüme mükemmel gözükütordu. Bana

-Uyanmışsın.

Dedi. O sırada aklımdaki düşünce bulutu bir anada dağıldı ve

-Dün gece için çok üzgünüm benim gitmem gerek

Diyip tam çıkıcakken. Dün babam ve erkek arkadaşımla evde yaşadığımız olay geldi aklıma. Ben bir şey bile demeden

-Evden mi kaçtın? Diye sordu

-Sayılır. diye cevapladım

-Anlatmak istersen dinlerim.

-Çok uzun hikaye

-Adın neydi bu arada?

Adımı merak etmesi hoşuma gitmişti

- Ben Derin ya sen?

-Ben Çağatay

- Memnun oldum.

-Bende

Konuşma bitince bana

-Birşeyler yemek istermisin?

diye sordu bunu sorması bana çok nazikce geldi fakat hala orda kalmalımıydım bilemedim.

-Ben kalıcak bir otel bulsam daha iyi olcak dedim.

Oysa, telefon numarasını verip,

-Haberleşelim olur mu? Dedi

Evden çıktım. Gördüğüm ilk otele girdim,iyiki çantam yanımdaydı. İçinden bulabildiğim tüm parayı verip verdikleri anahtarla yukarı çıktım. Odaya girince yatağa uzanıp doğru mu yaptım diye kendimi sorguladım. Sonra bir anada herşeyi hatırladım kesik kesik olan anılar dolmuştu. Salak gibiymişim diye düşümüp kendime kızmakla upraşırken. Derin bir duygusallık çukuruna girdim. Yanağımdan dökülen gözyaşlarıyla beraber sel olup gitmiştim bende sanki. O sırada göz yaşları içinde uyuya kalmışım.

********

Telefonumun sesine uyandım 78 arama, 52'si babamdan 26'sı Erimden'di. Kalktım, öylen olmuştu bile resmen. Otelden çıkıp eve gittim, anahtarım vardı, kıyafetlerimi ve birazda birikmiş paramı alıp birşey bile demeden anahtarı masaya bırakıp çıktım. Ağlamamak için kenimi zor tutuyordum. İçimden sürekli sen güçlü bir kızsın Derin ağlama diyip duruyordum. Yalan söylediğimi bildiğim halde söylemeye devam ediyordum. Yaşadıklarımı Çağtaya söylemek isyordum, iyi birine benziyordu,bir okadar da yakışıklıydı. Onu aradım ve

-Çilek Reçeli kafede buluşalım mı? diye sordum.

-Tamam geliyorum. Dedi.

Kafeye gidip beklemeye başladım. Fazla geç kalmadı. Geldiğinde herşeyi ona anlattım. Bana acımasını istemiyordum. Oysa hiç beklemediğim bir cevap verdi.

--------------------------------------

Upss üzgünüm burda kesiyorum Çağtayın ne değini merak ediyorsanız diğer bölümü kaçırmayın. ❤️