1. Bölüm

340 60 69
                                    

Multimedia daki Derin...

-----------------------------------------------------

Annem öldüğünden beri hala kendime gelmiş değilim. Babam ve ben büyük bir boşluğa düşmüş gibi mahvolmuş aynı şekilde hayatımız da altüst olmuştu. Ben depresyona girmiş, babam ise herşeyi allkol ile geçirmeye çalışıyordu. Ama bilmediğimiz tek şey bunların bir işe yaramamasıydı. Babam artık bambaşka biri olmuştu, artık bende umrunda değildim. Ben gün geçtikçe kendimi toparlıyor olsam da babam her geçen gün daha da kötü biri haline geliyordu. Kumara da başlamıştı. Tek düşündüğü kendi ve paralarıydı. İşede gitmiyordu. Herşeyi kumardan kazanır olmuştu. Bense herşeyimi kendim hallediyordum.

Üstelik derdimi anlatabileceğim tek kişi de beni terk etmişti. Tek umudum oyken o arkasına bakmadan gitmişti. O hayatıma dönse daha iyi hissediceğime emindim. Bu yüzden onu aradım. Numaramı silmemiştir diye düşündüm. Telefonu açtığında çok tedirgindim telefonum elimden düşcekti.

-Alo!

-Alo, Erim.

-Ne istiyorsun! Derin

-Erim lütfen ban bir şans ver n'olur

-Derin, sana verdiğim tüm şansları tükettin.

-Ne olur bu kadar şey bana fazla, derdimi anlatacağım, beni mutlu edicek biri kalmadı artık. Son bir şans...

-Seni anlıyorum ama...hmm tamam. Ama bir daha asla hayal kırıklığına uğratma. Bu sana vereceğim son şans.
-Bana güvenebilirsin böyle bir şey olmiycak çok teşekkür ederim. Hatta yağrın bize akşam yemeğine gelir misin?

-Tamam, saat kaçta?

- 5 gibi gelebilirsin.

-Tamam, görüşürüz

-Bay bay...

******Ertesi gün******

Bütün hazırlıkları yapmıştım. Masanın üstü güzel yemeklerle doluydu. Hepsi annemin tarifleriydi. Babam daha içmemişti. Sarhoş değildi. Eline alkol şişesini alınca şileyi tuttum ve

-Bugün içme lütfen
dedim. o ise sadece

-İçip içmemem seni ilgilendirmez

Diyip şişeyi içmeye başladı. Hiç değişmemişti. Erkek arkadaşım geldiğinde heycandan tir tir titriyordum. Babamın sarhoş olması hoşuna gitmemişti. Ama sesini çıkarmıyordu. Sofraya oturduk. Yemeğe başlar başlamaz babam sarhoşluğunun etkisiyle bir anda erkek arkadaşıma benimle ilgili yalan yanlış şeyler söylemeye başladı.
Babam

-O seni aldatıyor, o sana layık değil, başka kızmı kalmadı da benimkini seçtin, bi sana bak bi ona, o da başkasını seviyor, sende sevebilirsin vb.

Babamı susturmaya çalışırken bir yandan da erkek arkadaşımı sakinleştirmeye çalışıyordum. Erkek arkadaşımın babamın sarhoş olduğundan birşey demiyeceğini düşünmüştüm. Oysaki o babama inanıp beni azarlamakla yetindi.

- Bunu nasıl yaparsın, birde şans istiyorsun, baban haklı, sen bana layık değilsin, kabul etmek bir hataydı vb.

Babamın sarhoş olduğunu bildiği halde ona inanmıştı. Sofradan kalktım. Ve ona bağırmaya başladım

-O sarhoş, ve bunu biliyosun, nasıl benim böyle bişi yaptığımı düşünebilirsin?

O ise bana aynı şeyleri söylemeye devam ediyordu. Babamsa bana ordan laf yetiştiriyordu. Sofra örtüsünü tuttuğum gibi yere serdim. Bütün sinirimle bağırmaya başladım.

-Yeter! Artık bıktım. Usandım, ve beni hiç biriniz anlamıyorsunuz. Annemin acısı yetmiyormuş gibi... Daha fazla konuşup da kendimi yorayacağım size deymez."

Bir anda susup bana baktılar. Bense daha fazla konuşmak yerine evden çıktım. Giderken dökülen göz yaşlarım sel olmuş durmuyordu, yağmurdan ıslanmış aykkabılarımla koşuyordum. Nereye doğru koştuğum umrumda değildi. Kaybolmak, yokolmak istiyordum. Uzaklaşmak, tek dileğim bu olmuştu. Ne olduğunu bile anlamadan bir uçurumun eşiğine gelmiştim.

- Artık dayanamıyorum.

Diye bağrınıyor hüngür hüngür ağlıyordum. Artık yaşamak bana anlamlı gelmiyordu. Burdan atlayıp sonsuza kadar yok olmak istiyordum. Uçuruma baktım çok yüksekti. Korkmuyordum, bu kadar acı bana fazlaydı. Tam atlıycakken biri kolumu tuttu. Kolumu bırakması için çırpınıyor bir yandan da ağlıyordum. O ise hala beni çekmeye çalışıyordu. En son pes edip yere çöktüm ve yüzümü elerimle kapattım, gözlerim ağlamaktan şilmişti. Yüzünü bile göremediğim bu kişi beni ilk defa önemsiyen kişi olmuştu. İlk defa...

----------------------------

Arkadaşlar, bu ilk bölüm. Biliyorum direk heycana ve duygusallığa girdim. Ama inşallah beğenmişsinizdir, diğer bölümler yolda.

TesadüfenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin