ΚΕΦΑΛΑΙ∅ 28: L∅VE

192 23 55
                                    

🔞

Ρέην

Ένιωθα την έντασή του, το σκληρό κορμί του πάνω στο δικό μου που έλιωνε. Ήθελα να ξεφύγω από το κλείδωμα της αγκαλιάς του, τα χείλη του που διέτρεχαν το λαιμό μου, πίσω από τ' αυτί μου, την βαριά ανάσα του που την άκουγα και το άρωμά του που με είχε διαποτίσει!
Διέτρεχε με τη γλώσσα του το κορμί μου και με δρόσιζε για λίγο - μόνο για λίγο, γιατί ταυτόχρονα άφηνε ίχνη φωτιάς που μ' έκαιγαν και με τσουρούφλιζαν. Μόνο αυτός κατάφερνε να με κάνει να νιώθω ταυτόχρονα αντιφατικά συναισθήματα!

Προσπάθησα να γείρω από τη μια για να προστατέψω το κορμί μου από τις αδηφάγες επιθέσεις του. Με σταμάτησε αμέσως. Κόλλησε πάνω μου ώστε να μην μπορώ να του ξεφύγω. Ήταν υπερβολικά κολλημένος πάνω μου.

Ένιωσα κάτι σκληρό να με αγγίζει. Τρόμαξα και τινάχτηκα ελαφρά. Εκείνος όμως με καθησύχαζε με τα χάδια του και τα φιλιά του. Σχεδόν είχα ξεχάσει εκείνη την περίεργη αίσθηση. Τα χέρια του γλιστρούσαν χαμηλά, κάτω από τη μέση μου. Τη στιγμή που βρέθηκε το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου και πήγα να ουρλιάξω από την έκπληξη, δάγκωσε το λωβό του αυτιού μου, σέρνοντας το δάγκωμα ώσπου να το αφήσει, πυροδοτώντας νέο κύμα έκστασης από μέσα μου, κάνοντάς με να βογκήξω από ηδονή. Το χέρι του επίμονο, ήξερε τί έκανε. Έπρεπε να τον σταματήσω...νομίζω...ήταν κάτι κακό...όμως δεν ήμουν σίγουρη πια...ένιωθα υπερβολικά ωραία για να είναι κάτι κακό...

Στέναξα. Δάγκωσα τα χείλη μου για να κρατήσω κάτι για μένα. Ένιωθα ότι έκανα πολύ φασαρία με τους ήχους που έβγαζα και ίσως γίνομαι ενοχλητική, εκτός του ότι ένιωθα ντροπή...

- Όχι...

Ψιθύρισε βραχνά στο λαιμό μου!
Ακούει. Με ακούει.

- Θέλω να σ' ακούω! Μ' αρέσουν οι ήχοι που βγάζεις!

Πάλι ένιωσα κάτι σκληρό πάνω μου και ανησύχησα. Τότε μου ήρθε φλασιά. Κι αν είναι κάτι εξωγήινο; Φόβος άρχισε να με κυριεύει. Μάλλον το ένιωσε και με καθησύχασε.

- Μη φοβάσαι. Εγώ είμαι. Είναι φυσιολογικό. Όπως αυτό!

Είπε και γλίστρισε τα δάχτυλά του μέσα στην υγρή ζεστασιά μου.

Ούρλιαξα. Πόνεσα για λίγο, αλλά ήταν σα να ήξερε τί έκανε. Σιγά - σιγά έλιωνα και πάλι. Ταξίδευα σ' έναν κόσμο ηδονής. Ο ξεναγός μου ήταν ο Άιζο. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να τον αφήνω να εξερευνά το κορμί μου. Δεν είχα δύναμη για τίποτα άλλο!

EX1LES (Ολοκληρωμένη)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora