ရှောင်ကျန့်ရိပေါ်ကို ခုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ကာ ပန်းနုရောင်သန်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်လေးကို နမ်းလိုက် ဖြူဥနေတဲ့လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက် သွေးကြည်ဥတဲ့ထိကိုက်လိုက် နမ်းလိုက်နဲ့အမှတ်အသားလုပ်နေသည်။
"ဘော့စ်...အ....နာတယ်"
"ငါမင်းကိုထည့်တောင်မထည့်ရသေးဘူး"
"ဘော့စ် ကိုက်တာနာတယ်လို့"
"အော် အေး အေး ဆောရီး"
ရှောင်ကျန့်ဘေးနားမှာရှိတဲ့ ဝိုင်လေးကို တစ်ငံုသောက်ပြီး နောက်တစ်ငုံ ထပ်သောက်ကာငုံလိုက်ပြီး ရိပေါ်ကိုနမ်းနေရင်းနဲ့ သောက်သံုးခိုင်းလိုက်သည်။
ရှောင်ကျန့် အပေါ်အကျီချွတ်လိုက်ကာ ရိပေါ်ရဲ့လက်လေးကို ကိုင်လိုက်ကာ ရင်အုပ်လေးကိုထိခိုင်းလိုက်သည်။
တီ...တီ...တီ
ရှောင်ကျန့်ဖုန်းကိုလျစ်လျူရှုကာ ရိပေါ်နဲ့ခရီးရှေ့ဆက်ဖို့ပြင်နေတယ်။
"ဘော့စ်..."
ရှောင်ကျန့်ရိပေါ်လည်တိုင်လေးကိုနမ်းနေရင်းနဲ့ဖြေနေတယ်။
"အင်း"
"ဖုန်းကိုင်လိုက်ပါ အရေးကြီးမယ်ထင်တယ် ခဏခဏဆက်နေတာ"
"အေး ခဏနော်ရိပေါ်"
ရှောင်ကျန့်ဖုန်းကို ကြည့်ပြီး အပြင်ထွက်သွားသည်။
"ဝေ"
"အခုပြောနေတာ ရှောင်ကျန့်လားဗျ"
"ဟုတ်ပါတယ်ဗျ"
"အခု ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်လို့ လူနာနဲ့အမျိုးတော်တာနဲ့ ဆေးရုံကို လာပေးပါနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ ဘယ်ဆေးရုံလဲဗျ"
ရှောင်ကျန့် ရိပေါ်အခန်းထဲဝင်ပြီး အကျီပြန်ဝတ်ကာ
"ရိပေါ်...ကိုယ်အခုဆေးရုံသွားရမယ်"
"ရိပေါ်လိုက်ခဲ့မယ် ဒါဆို"
"အင်း" ရိပေါ်လည်း တံခါးမြန်မြန်ပိတ်ကာ ကားပါကင်သို့ ဆင်းသွားသည်။
ရှောင်ကျန့်ကားပေါ်ရောက်တော့လက်တွေတုန်ပြီး အသက်ကိုမနဲရှုနေသည်။
YOU ARE READING
Boss
Romanceအရာရာတိုင်းပြောင်းလဲဖို့ အချိန်ပေးရတယ် မင်းကို ချစ်လာဖို့ ကိုယ်အချိန်ယူရတယ် ဆိုတာ အခုမှ နားလည်တော့တယ်
