My Omega~

>>>ch.2<<<

<zawgyi>

My Omega~

~~>>ch.2<<~~

ၾကည့္စရာရယ္လို႔ မ်ားမ်ားစားစားမရွိတဲ့အခန္းကိုတပတ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္း လက္ထဲက luggageကို နံရံကပ္ဗီဒိုအေသးေလးထဲ မဆန္႔မျပဲထိုးထည့္လိုက္မိတယ္။

ဗီဒိုက ေသးလိုက္တာ!
ေနာက္ေန႔မွ အႀကီးတစ္လံုးဝယ္ထည့္ဦးမယ္။
အဲ...ဝယ္ေတာ့ေကာ... အခန္းနဲ႔ဆန္႔ပါ့မလားပဲ?

ကၽြတ္...စိတ္ညစ္စရာကြာ!!

တေန႔လံုးပင္ပန္းေနလို႔သာ နားစရာရေအာင္ အခန္းကို အျမန္ဌားလိုက္ရတာ။
တေရးအိပ္ၿပီးျပန္ႏိုးလာေတာ့ အခန္းပံုက မ်က္လံုးထဲမွာ သိပ္ေဒါင့္မက်ိဳးခ်င္ေတာ့ဘူး!

တသက္လံုး 5starအဆင့္ေအာက္မဆင္းတဲ့အခန္းေတြမွာေနလာတဲ့သူဆိုေတာ့ ႏွာေခါင္းေပါက္သာသာအခန္းကို အဆင္ေျပတယ္ဆိုတဲ့စိတ္မ်ိဳး ၂နာရီထက္ပိုထားလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။

ထားပါေတာ့ေလ...
၃လစာပဲ ႀကိဳေပးထားရတာပါေလ။
ေနၾကည့္ၿပီး အဆင္မေျပေတာ့မွေျပာင္းတာေပါ့။
အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီေနရာက ေရြးသမွ်ထဲမွာ အဆင္အေျပဆံုးပဲဟာ။

ၿပီးေတာ့ ကိုယ္က အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတဲ့လူမဟုတ္လား?
ထင္ထင္ေပၚေပၚလည္း ေနလို႔မျဖစ္ဘူးေလ။

ဟူး...
ေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္ရင္း နာရီကိုၾကည့္မိေတာ့ 6:30p.m.

ဒီေလာက္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား?
ညေနစာေတာင္ လြတ္သြားၿပီ!!!
အင္း...အျပင္ထြက္ၿပီးတစ္ခုခုစားရင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္,ၾကည့္တာေပါ့။
အလာတုန္းက အိတ္ဆြဲရတာရယ္...
ေနပူေနတာရယ္ေၾကာင့္ အနီးနားမွာ ဘာေတြရွိတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေတာင္မၾကည့္ႏိုင္လိုက္ဘူး။

ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ကုတင္ေျခရင္းမွာခၽြတ္ထားတဲ့ ေျခအိတ္ကိုေကာက္စြတ္ေနတုန္း မ်က္လံုးထဲဝင္လာတာက တံခါးေသးေသးေလး။
တံခါးနဲ႔ေတာင္မတူပါဘူး...
ေလးေထာင့္ကြက္ေသးေသးေလးမွာ လက္ကိုင္ေလးပါေနတဲ့ပံုလိုမ်ိဳးပဲ။

ဒါက တကယ္ေကာ ဖြင့္လို႔ရလို႔လား?

ရုတ္တရက္သ္ိခ်င္လာတာမို႔ ေသခ်ာထပ္ၾကည့္မိေတာ့ လက္ကိုင္ေပၚမွာ လွည့္လို႔ရတဲ့ ခလုတ္ေလး...
ဒါက ေသာ့လိုအလုပ္လုပ္တာျဖစ္မယ္!