CHAPTER FOUR

89 10 1
                                    

JHURIS'S POV :

Bakit ang sama makatingin sa'kin ng lalaking 'to?! Parang ako yung may atraso sa kanya ah! :3

"Hey! Why are you staring me like that?" - sabi ko sakanya. Pero hindi naman kalakasan para hindi kami mapagalitan.

"You are the reason why my stomach was aching.", he said.

"What? Ano bang pinagsasabi mo d'yan?"

"Bakit naman kasi one slice of cake lang 'yung order mo kanina? But a can of Fit n' Right is okay. At alam mo bang nagutom ako pag pasok ko sa klase ko? :3"

"Ako pa 'yung may kasalanan? Eh anu naman sayo? Nagda-diet ako! And wait! Kalalaki mong tao, sumakit kaagad 'yung tiyan mo? Buti nga ikaw nakakain kanina eh! Eh ako? :3 Napaka-sensetive naman nyang tiyan mo."

"Ang dami mong sinasabi ah? Kalma ka lang okay? Dapat ka ngang kiligin dahil ginawa ko 'yun. Sa lahat ng fan, parang ikaw lang 'yung iba. Anti-fan ka ba?"

What? Ano bang pinagsasabi ng lalaking 'to? And wait. Fan? Huh. I'm not their fan. And also, I'm not an anti-fan. :3

"Kiligin? Panu ako kikiligin dun eh kinuha mo nga yung order ko!"

"Edi sorry." - biglang naging sincere 'yung eyes nyang mukhang--- wala never mind!

"Sorry for stoling your order earlier. Hahaha. Aww. I didn't stole it pala. Kasi ako nagbayad. *smirk* Sorry dahil inagaw ko 'yung order mo at ang sama ng trato ko sayo kanina." Hmp! Kung hindi lang talaga ako naa-attract dyan sa mata at lips mo! >_<

"Eh.. Bat mo kasi nagawa 'yun. -_-"

"Nagutom na kasi ako and I really can't wait kaya nagawa ko 'yun." Tss.. Mainipin pala 'to. -_-

"Oww. So pinagsisihan mo na 'yung ginawa mo?"

"Y-yeah. And my conscience told me that I should say sorry to you." Buti naman at my konsensya sya.

"Okay. 'Wag mo nang ulitin 'yun okay?"

"Arasseo.", he smiled.

Tumayo na ako para umalis.

"Oh? Where you going?"

"Anu naman sayo?"

"Ang sungit mo naman. Diba okay na tayo?"

"May sinabi ako?" Medyo napalakas yung boses ko.

"SSSHH~" Yung Librian pati 'yung mga estudyante. >_<

"Sorry po. Mianheyo." Sabi ko sabay bow.

"Ssshh.. *smirk*" S'ya. -_-

"Tss." Sabay alis.

~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~

LUHAN'S POV :

Kakatapos ko lang magpraktis ng larong soccer. I'm so thirsty kaya pumunta ako dun sa may hulogan na softdrinks. [A/N: Hindi ko po alam ano tawag dun. XD] I think it's vending machine, author. [A/N: I'm sorry for not knowing. Haha and gomawo Luhannie~ :*] No prob author. Alam mo namang Manly ako B| and please just shut up there and write. You are bothering the story. Haha

'Yun nga kinuha ko 'yung wallet sa bulsa ko. I was about to open it but this isn't my wallet. I remember..

**FLASHBACK**

While I'm walking towards the elevator, I saw a wallet near the stairs.

I pick it, "Hm? Whose wallet is this?", tiningnan ko kung sinong nasa hagdanan. Isang babae lang na tumatakbo na naka-pastel pink dress.

Tinawag ko, "HEY!", I say it loudly para marinig n'ya. "HEY! YOUR WALLET!" 'di nya ata ako narinig -_-

Maya ko na nga 'to ibigay. I'm getting late. No, I am very late! :3

Nang naka pasok na 'ko sa room, late nga ako. Our class is almost end. :3

And here I am, in front of my classmate. :3

Then suddenly, may biglang pumasok na isang babae. Hey! Wearing color pastel pink dress? So she's the owner of this wallet!

"First day of class and you are late, Ms.---?", Prof namin.

"Baifern po."

"Okay Ms. Baifern. Explain in front of your classmate if why are you late.", terror naman ni Prof. sa ibang estudyante. :3

"Ne.", sabay yuko n'ya.

"But let Mr. Lu Han first.", Prof. ,"Okay, Lu Han. Explain to your classmate."

At in-explain ko rin sa mga kaklase ko kung bakit ako late. :3

Pagkatapos naming mag-explain, dinismiss na kami ni Prof.

Tinawag ako ni Xiumin hyung. Kaklase ko pala s'ya sa lahat ng subject. We're both in the same course. ^_^

And he grab me paalis ng room para pumunta na sa canteen.

And suddenly I forgot. Nakalimutan kung ibigay ang dapat ibigay.

**END OF FLASHBACK**

Oh! I forgot to give it to her! Even though we're in the same class earlier! :3

Tiningnan ko 'yung relo ko. It's almost 6:00.  I should give it to her. Nakauwi na kaya s'ya? Pero saan ko s'ya hahanapin?

But wait. May nakasulat sa loob ng wallet n'ya.

"Hi! ^_^ I'm Jhuris Baifern Pimchanok. If ever na mawala 'tong wallet ko, please contact me in this number 09143210212 pero 'wag n'yo po akong e-txtmate ah! >_<" -_-

I grab my phone and call her.

(Hello?) In the other line.

"Annyeonghaseyo. Are you Ms. Jhuris Baifern Pimchanok?"

(Ne. Waeyo?)

"Where are you? I have your wallet."

(Mwo? A-Ah anu.. Nakauwi na ako... I knew it! I didn't lost it! W-Wait. Bat nasayo wallet ko? Panu mo nanakaw 'yan?!) - sabi n'ya. -_-

"No. No. I didn't stole it from you!" :3

( I s-sorry. Then how?)

"Nahulog mo nung paakyat ka ng hagdan."

(E-Eh? By the way, who are you? Are you a stranger? Please, if this is just a trap, 'wag mo na lang isauli 'yang wallet ko. Safety first! 'Ge Bye!)

"W-Wait!" She hung it up already. -_-

Sinabi ko na ngang nahulog nya diba? :3 Mukha ba akong stranger? ಠ╭╮ಠ  Malamang.. she doesn't have my number and doesn't know me. :3

Okay lang 'yan Lulu. Kasi Manly ka! ^_^

~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~

JHURIS'S POV :

Waaahh! I knew it! I didn't lost my wallet! :3

'Yung tumawag kanina, who could it be? If he is a stranger, then I don't care about my wallet anymore! -_-

~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~

Kawawang Lulu Kitty

Read | Comment | Vote | Follow

@jurizbah

MY EXO SUITOR (EXO Fan Fiction)Where stories live. Discover now