Flashback...
"Tep-tep! Tara langoy na tayo. Suot ka lang niyan ohh dun tayo sa malalim" excited na sabi ni Ate Kem habang turo ang salbabidang gulong. (childhood friend ko ate tawag ko sa kanya kahit 2 year lang tanda niya)
Tinulungan ako ni Ate at hinila di masyadong kalayuan sa pangpang pero malalim na yon para sa batang tulad ko.
"Yey! Yey Yeyyyy!" natutuwang sabi ko habang niyuyugyug ang salbabidang suot ko. Pano kasi ngayon lang ako pinayagan ni Mama na magswim sa beach.
"Dahan-dahan lang Tep-tep malalim na to sayo." alalang sabi ni ate.
"Ok po ate ^____^ paturo po pl~~" di ko na natapos sinasabi ko nang may humila ng paa ko tyaka inagaw ang salbabida ko.
No! Di ako marunong lumangoy! Mamamatay na ba ako? Tika di pwede! Dami ko pang pangarap. Tulong! Help! Natatakot ako.
Nabigla na lang ako nang may humila saakin paahon sa tubig paraan upang makakapit ako sa salbabidang inagaw sakin.
"ANO BA! Papatayin mo ba ako!?" galit na sabi ko habang tinitignan siyang naka sakay sa salbabida. Naku kabuisit talagang bata to.
"Papatayin? Pasalamat ka nga tinulungan kita kung hindi patay ka na!" aba bastos pala to!
"Wag mo na lang siyang patulan. Tara dun na lang tayo tuturuan kita gumawa ng sand castle." Pinigilan na lang ako ni Ate Kem kasi kung hindi baka mapatay ko pa tong lalaki na to! Buisit talaga.
"Wow galing mo naman nagawa mo agad. Ang ganda!" proud na sabi ni Ate Kem na tuwang tuwa sa ginawa kong sand castle.
"AAHHhhhh ano?! Ano bang problema mo? Bakit mo ginawa yun ha?!"galit na sigaw ko pano ba naman lumipad kasi papunta sa sand castle ko yong salbabida ko at dahil dun nataksikan ako ng mga duhangin.
Galit ako nakatitig sa batang gumawa nun.
"Oopps! Sorry I didn't mean it." pangising sabi niya. Kumukulo na nga talag dugo ko sa taong to. Buisit!
Naglakad agad siya palayo pero bigla nalang siyang lumingoy at dinilaan niya ako.
Buisit! Buisit talaga siya!
Next day at school.
"Good morning po! Maam ako na po dadala niyan" magalang nasabi ko sabay kuha ng dala ni Maam pag sa school kasi mabait akong bata. Hehe.
"Salamat Alexis napakabait mo talaga" pangiting sabi ni Maam.
"Ma! Yung baon ko pala!" sabi nang isang bata na sa likod namin ni Maam.
Teka parang kilala ko yung boses na yun ah. Pagtalikod ko.
"IKAW NA NAMAN!?"
"IKAW NA NAMAN!?"
Sabay na sigaw namin sa isat-isa.
"Anong ginagawa mo dito!? Gusto mo ng away ha? Name it I'll be there!" sarkastikong sabi ko.
"Woouuw easy kukuha lang ako ng baon ko batang selfish!" sabay smirk lahad ng kamay sa harap ni Maam. "Asan na Ma? Ayoko nang tumagal dito. "
"Hahaha magkakilala pala kayo? Ah Alexis anak ko pala si Sen. Sen si Akexis." natatawang sabi ni Maam.
"Yeah yeah where's my allowance?" lahad uli ng kamay niya.
Ang yabang talaga neto.
Nauna na lang ako sa room dahil di ako makatagal sa harap niya.
Nasa kalagitnaan na ng pagtuturo ni Maam nang may pumasok na isa pang guro.
All raise "Good morning Maam please come in" sabay sabay naming sambit.
Nagkipag-usap na si Maam at tuluyadn nag umahlis ang bisitang guro.
"class me emergency meeting daw ka~~
"YEY UWIAN NA!" sigaw ng isa kong kaklase.
"No Marco di pa ako tpos magsalita. May meeting kame kaya aalis muna ako~~
"YEY WALGANG CLASS!" sigaw uli ni Marco? Marco nga di ba? Ay ewan.
"Hay nako Oo walang class pero may i-aassign ako na mgbabantay sainyo wait lang ata babalik ako." ewan ko ba pero excited ata si Maam.
Pagbalik niya OMG!
"Class sila ang mgbabantay sa inyo. Si Alvin Biray, Nuel Torillo at si Sen Martinez anak ko pakabait kayo ah at aalis na ako" at ayon tuluyan nang umahlis si Maam.
Buisit sa lahat ng pewdeng mag bantay sa amin siya pa?! Kung minamalas ka ba naman.
Dahil dun parati na sila ang taga bantay sa amin porket 2 years ahead lang sila? Sila na!? Buisit talga! At dahil palagi sila ang nagbabatay sa amin ay palagi naman akong nagtatambay sa CR namin. Lupit nuh bata pa lang cutting classes agad pero nagbantay lang naman sila di sila nagtuturo! Kaya imbis na makasama siya sa isang classroom mas gugustohin ko pang tumambay sa mabahong CR nato.
Pero isang araw. Pagpunta ko sa CR.
Poiyk!
"ARAY! SINO YON!?" buisit bakit may lumilipad na bato dito sa ulo ko pa talaga tumama.
"opps sorry!" lumapit siya sa akin at umupo sa tabi ko. Sino pa nga ba? Edi si Sen-tosento
"Hmmm. . Pero sorry talaga. Wait iniiwasan mo ba ako? Kaya wala ka sa room niyo palage?" hindi ko siya sinagot kaya nakakabinging katahimikan ang bumalot sa pagitan namin. Awkward! -____-"Please don't hate me. I want to be your friend, ok lng ba yun sayo?" pabulong na sabi niya pero narinig ko naman, di ko alam pero feeling ko sincere siya sa sinabi niya. At dahil dun.
"hmp! Sige na nga friends?!"
"FRIENDS!" ^___^ sbay hawak ng kamay ko para i shake hands, wait ngumingiti ba siya? Hinawakan niya pa kamay ko?! Para ako kinokuryente neto ehh. Bakit ganito nararamdaman ko? Ito na ba yung tinatawag na slowmo?
No way!
I think I'm in-like..
Sympre like pa lang. KAYO BA!
Days pass at naging super close at dahil dun mas nagugustuhan ko pa siya. Naging close din sila ni Xander(kakambal ko). Pumupunta siya sa bahay namin at pumupunta din ako sa bahay niya nalaman ko na kapatid niya pala ang kaklase kong si Rein, mahilig siya mag football at iba pa. Pero pag tungtong ko ng grade 5 umiba ang lahat dahil ng highschool na siya at naiwan ako tapos nun umiba na pakikitungo nya saken at di na niya ako pinapansin na parang di niya na ako kilala.
But my feelings for him stays the same.
A/N: Guys please magcomment o i like if gusto nyo ung story para ituloy ko pa at least 10 likes hehehe before ko ilalabas ang next chapter.
Hope you like it..
Don't forget to vote. Hart hart❤❤
BINABASA MO ANG
Saving My First Kiss
RomanceMay pagkakataong mahuhulog ka sa maling tao. Handang kang masaktan, magpakatanga pati na din umasa na kahit madami nang babala ang nakita at naramdaman mo, ay magpapakatanga ka padin para sa kanya. Yan ang kwento ko nagpakatanga sa isang tao na ang...
