CAFUNÉ ♤TAEGI♤

TWO

Etrafı saran karanlık görüşümü engellesede yürümeye başladım.Sahi neden elektrikler gitti ki?Taehyung'un sesini duyunca arkamı döndüm bana doğru geliyordu.

"Hyung!"Yanıma vardığında yüzünü azda olsa seçebiliyordum.

"Nereye gidiyorsun?"

"Sence?"

Kolumu tutup çekiştirmeye başlayınca iç çektim ve kolundan kurtardım kolumu.Bir kerede engel olmasa bana ne olurdu sanki?

"Odana git Taehyung,seni yakalamalarını istemezsin."

"Seni yakalamalarınıda istemem."

Bir kere daha iç çektim.Ne olursa olsun neler döndüğünü öğrenecektim.
Takmıştım bir kere kafaya.

"Sana odana git dedim.Burada ne işler döndüğünü öğrenmek istiyorum artık."

"Bizde öğrenmek istiyoruz!"

"O zaman bırakta gideyim."

"Bende geliyorum."

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.Söz dinletemiyordum bu çocuğa.Ağzımı reddetmek için açaçaktım ama o benden önce davranarak sözümü kesti.

"İtiraz istemiyorum.Ya bende gelirim yada gidemezsin,ayrıca biraz daha burda durursak yakalanmamız an meselesi."

"Tamam be!"

Yakalanmak istemediğim için daha fazla diretmedim ve kabul ettim.Sonuç olarak şuanda birlikte gidiyorduk.Karanlık olduğu için yolumuzu zor buluyorduk,bu sebeple Taehyung iki kere duvara tosladı.

"Ahh!"

Üç kere.

"Dikkatli olsana biraz."

"Özür dilerim."

Koridorun sonuna geldiğimizde ışıklar açıldı ve karşımızdaki iki adam ve bir kadın doktorla göz göze geldik.

İşte şimdi sıçmıştık.

"Hey! siz niye odalarınızda değilsiniz?!"

Cevap vermeye tenezzül dahi etmeden Taehyung'un kolundan tutup koşmaya başladım.Adamlar da peşimizden geliyordu.Koşarken de konuşmayı eksik etmedi Taehyung.

"Beni dinlemeliydin!"

"Kapa çeneni!"

Biraz daha koştuktan sonra önümüze iki yol çıktı.Sağ tarafa yöneldik ve rastgele bir odaya girdik.Ardımızdan kapıyı hızlıca kapattım.Umarım adamlar bizi görmeden girebilmişiszdir.Biraz bekledikten sonra sordu Taehyung.

"Yırttık mı?"

"Yırttık."Arkamı dönüp koşmaktan terleyen Taehyung'un suratına baktım."En azından şimdilik."

Gözüm Taehyung'un arkasına kayınca bir çocuğu gördüm.Gözlerinden korku akıyordu,öyle bir titriyordu ki neyden bu kadar korktuğunu merak ettim.Taehyung arkasına baktığımı farkedince dönüp çocuğa baktı.

"Sen kimsin?"

"B-ben...şey."

"Ne işin var senin burada odanda olman gerekmiyormu?"diyerek araya girdim.

"Asıl sizin burda ne işiniz var?"

Kafamı iki yana sallayıp cevap verdim."Her neyse umrumda değil,yürü Taehyung."

Kapıya yöneldiğimizde çocuk Tae'nin omzundan tutup durdurdu onu.

"Durun,bana yardım edin lütfen."