Just Friends? (BrightWin)

Prolouge

WIN'S POV

"Hi, Win, it seems that youre lonely" komento naman agad ni Bright. Naistorbo tuloy yung pagbabasa ko dito sa bench.

Agad naman siyang tumabi saken at ngumiti ng pagkalapad-lapad. Okay ang weird parin niya.

"What you reading baby boi?" he asked me and his taking a peak at my cellphone, sinusubukan niyang tingnan ang binabasa ko dito, at sinusubukan ko rin itong takpan.

"AHA! you're reading yaoi again in Mangarock Definitive right?" aish. Nakakainis itong mokong na toh ah. Dagdagan pa niya ang pageenglish nito.

"Oo na, at wag kangang mag-english jan" irita kong sabi sa kanya at tumawa nalang ang timawa.

"Bright paghindi ka tumigil sa pagtawa ipapakain ko tong cellphone ko sa bunganga mo" pagbabanta ko sa kanya, and it seemed na hindi siya na -threatened dahil tumawa parin siya

Kagago naman nitong si bright, komento ko sa isip ko.

Tumayo na ako at naglakad, inshort mag-wawalkout ako dahil nakakabadtrip itong si Bright. "Hoy Win! magwawalk-out ka nang hindi nagpapaalam saken?" sigaw ni Bright. Aba

"San kaba nakakita ng nagwawalkout na nagpapaalam ha Bright?" irita kong tanong dito kaya kinamot niya ang kanyang batok.

napahiya kaba don ha Bright?!

"Toh naman, sorry na. Bati tayo diba?" he asked me, nagpapakyut nanaman toh.

"Samahan nalang kasi kita magbasa ng Yaoi, tas gawin natin" he winked at me. Loko-loko talaga itong si Bright kahit kelan.

So winalk-out-an ko nalang talaga siya, hindi ko nalang siya pinansin kahit kanina pa siya tawag ng tawag saakin.

"Sige ka! pag hindi mo ako pinansin di na kita ililibre ng Taho!" napatigil ako sa paglalakad, No WAY!

hindi ko ba nasabi na nasa park kami ngayon dahil weekend? edi hindi konga nasabi.

Agad ko siyang liningon "oh pinansin na kita. Nasaan na taho ko?" tanong ko ng nakapamewang. Oh diba feeling boss na talaga ako dito sa kaibigan kong si Bright HAHAHA.

Sorry na guys, may plano sana akong hindi pansinin si Bright ng isang araw kaso hindi ko alam kung bakit ang rupok rupok ko sa tuwing mababanggit ang taho.

Food is Lifeu, but taho is lifier HAHAHAHAHA

"Hug muna kasi Win!" aissh, hindi ko alam kung bakit ba naging kaibigan ko tong loko-lokong toh. Hindi na kaya kami bata para magsi-hug hug pa

"Imong Lolo hug! akin na taho ko" pademand pa ako noh? kala mo naman pera ko yung gagamitin HAHA..

"Lapit ka muna" sinenyasan niya ako na lumapit, dahil uto-uto ako. Lumapit ako sa kanya.

Gaya ng ginagawa niya usually.

Hinawakan niya ang kamay ko, at simula ng maglakad. Palagi niya tong ginawa sakin sa tuwing mamasyal kaming dalawa. Napagkakamalan tuloy kaming magjowa.

Habang naglalakad kami patungo sa naglalako ng taho ay grupo ng kababaihan ang nagsisipag tinginan sa amin. Halatang BL fans ito dahil potaena sila pa yung halos mangisay sa kilig saamin ni Bright.

"Bright, hindi kaba naiilang ha? pinagtitinginan na kaya tayo"

"I don't care Win" at mas hinigpitan niya pa ang pagkakakapit sa kamay ko kaya mas lalong naghiyawan ang mga kababaihan.

Mukhang nanadya itong si Bright ah, dahil alam niya na mas kikiligin daw kuno ang mga babae pagnagHHWW daw kami.

"tumigil ka nga Bright!" at mukhang sumunod naman siya dahil bumitaw siya.

Pero, its more than I expected.

Inakbayan niya pa ako at halos magkapalit na kami ng mukha dahil sa ginawa niya. Magkadikit pa talaga ang mukha namin ha.

"Ahhhhhhhhhh" ganyan po sila ka-OA opo ganun po talaga.

"Magtigil ka Bright Montalban" babala ko sa kanya., "never, Win Aragon" mukhang hindi talaga siya na ti-threatened sa mga babala ko sa kanya ah.

Palibhasa kasi mas maliit ako sa kanya kaya ang lakas ng confidence niyang guluhin ang buhay ko eh. Ngayon tuloy halos mamula na ang mukha ko sa kahihiyan sa pinaggagawa ni Bright.

"Sumakay ka sa trip ko or wala kang taho for today and forever" banta niya din pabalik saakin. No way! hindi ko kayang hindi makakain ng taho shet ka talaga BRIGHT MONTALBAN!

"Ang kyut talaga ng bebe ko" then I pinch his nose, sabi niya na sumakay ako trip eh edi gooo para sa tahooo!,

"Kiss mo nga ilong ko bebe ko" request ng mokong. Potaena ha, pinapahirapan ako ng gagong ito, tinaliman ko ang tingin ko sa kanya

He lowered his head, so I take a smack kiss on the tip of his nose. Kaya ang ibang babae ay tuluyan ng nangisay at ang iba naman ay  kinukuhanan kami ng litrato.

"Yung taho ko ah mamaya ha" bulong ko sa kanya, kala siguro ng mga babaeng toh na hinalikan ko si Bright sa pisnge kaya dahil sumigaw yung iba.

"Oo pramis" then he winked at me. Mabuti nang malinaw.

"Tahoooo!" paulit-ulit na sigaw na hindi kailanman ako maririndi "Bright! may taho!" kalabit ko ito, dahilan upang magulat siya. Nakatulog na kase siya kakahintay sa taho.

Napagod kase siya sa pantitrip sa mga babaeng yun. Iyan kase.

Agad siyang dumukot ng wallet sa kanyang bulsa at lumapit sa magtataho at ako ay naiwan lang sa bench ng Park.

tatlong minuto ko siyang inintay. Bat ba ang tagal niya.

Pakanta kanta nalang ako sa bench at ilang segundo ay dumating na si Bright na may dala salang Apat na basong taho.

"Oy bat ang dami" agad akong lumapit sa kanya at tinulungan siyang dalhin ang mga taho.

"Alam ko kasing hindi kasya sayo ang isa, kaya apat ang binili ko" he said.

"Pero paano ka?" grabeh naman ang sakripisyo nito ," busog pa naman ako, and makita ka lang na masaya at busog. Busog na din ako" heh ano naman kaya nakain nito ha?

"Youre so Corny Bright Montalban"

"Im just telling the Truth, Win Aragon." Hindi ko nalang siya pinansin at nagstart na akong trabahuin tong tahi na toh

Itutuloooy...........

A/N: So this is a BrightWin fiction guYyYYs.
Don't forget to vote or comment.