To love story της γιαγιας μου!

7

Πάντα ήθελα από μικρό κοριτσακι να παντρευτώ τον άντρα που αγαπώ να κάνουμε οικογένεια και να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι αλλα σύντομα καταλαβα ότι αυτό γίνεται μόνο στα παραμύθια .

Μπορεί να βρισκόμαστε στο 1970 όμως κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στην αγάπη και στον έρωτα αν και αυτό καταπιέζετε από τους ίδιους του τους γονείς που προκαλούν έναν γάμο ενάντια στα δικά μου δικαιώματα τα οποία είναι δυστυχώς περιορισμένα.

Αν παντρευτώ τον "Αριστείδη" έτσι όπως τον φωνάζει ο πατερας μου είναι ικανός να με σκοτώσει στο ξύλο σε κάθε μας τσακωμό και λίγα λέω...

Από τον λήθαργο μου με ξύπνησε η βαριά φωνή του Άρη που δυστυχώς κάθησε δίπλα μου για έναν ανεξήγητο λόγο αλλά δν θα κάνω τον κόπο να ρωτήσω ποιος είναι αυτός.
<Άκου Άρια ξέρω ότι είσαι όπως κγω φυσικά τελείως αντίθετη με αυτόν τον γάμο>
είπε και τον κοιτούσα κατάματα .Τι λέω αυτός ο άντρας είναι πανέμορφος, όλες οι κοπέλες θα ήθελαν να περάσουν ένα βράδυ μαζί του ήδη όλες τον βλέπουν και λιώνουν και εγώ υποτίθεται είμαι η "τυχερή" που θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής της μαζί του...
< Εεε με ακούς ή σε τοίχο μιλάω?>
Είπε κουνώντας τα χέρια του γύρω από την μαπα μου
<Μήπως μπορείς να επαναλάβεις το τελευταίο?>
είπα και φάνηκε να εκνευρίζεται
<Λέω πως ίσως αν προσποιηθουμε το ερωτευμένο γουτσου γουτσου ζευγαράκι οι γονείς μας να πειστούν ότι θα παντρευτούμε να μας δώσουν την προίκα και μετά ο καθένας στον δρόμο του ε? Τι λες?>

<Δεν το θεωρώ πολύ καλή ιδέα τι θα κάνω μόνη μου χωρίς την οικογένεια μου?>
του είπα και φάνηκε σκεπτικός καθώς έτριψε το μουσακι λίγων ημερών στο πιγουνι του.
<Και για πες μου ρε γυναίκα της ζωής μου>
είπε και με έπιασε από τους ώμους τσιμπώντας τα μάγουλα μου με τα μεγάλα χέρια του
<Πάρε τα χέρια σου από πάνω μου βλημα> και του πήρα τα χέρια κατευθείαν
<Αυτό δν θα το σχολιάσω αλλά με ποιον είσαι τσιμπημενη ε?>
κατευθειαν πήρα το κόκκινο χρώμα που θα ήταν τα μούτρα του Άρη αν μπορούσα να χτυπήσω αυτό το γουρούνι
<Τι-ι-ι θες να-α πει-ι-ις?> Απάντησα τραυλιζοντας και έλεος πρέπει κάποια στιγμη να το ξεπεράσω όλο αυτό
<Εννοώ ποιον θες ρε ηλίθια τόσο δύσκολα κάνεις να καταλάβεις την ερώτηση?>
<Δν πρόκειται να σου πω ζωο>του είπα νευριαζοντας και άρχισε να αχνοφαινετε εκείνη η φλέβα που αποκτούν όσοι νευριάζουν ασχημα στο μέτωπο τουυ...οχ αυτό δν είναι καλό..ΑΥΤΟ ΔΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΟ
<Γιατί θέλω να τον κάνω να σε θέλει γαμωτο σου όταν εγώ σε παρατήσω ώστε να παντρευτείς εκείνον!!!!>είπε φωνάζοντας και γύρισε να τον κοιτάξει όλη η τάξη και αυτός επιτέλους το βούλωσε....

Μετά από 7ωρες όπως γινόταν τότε ο άντρας σου θα έπρεπε να σε γυρίσει στο σπίτι σου πριν τον γαμο (γιατί τότε θα σε γύριζε σπίτι σας λολ) οπότε ο Άρης δν το βούλωσε και αναγκαστικα να του πω ποιον θέλω ...ναι έκανα αυτό το λάθος γιατί δεν έχει σταματήσει να γελάει

<Χαχαχαχα και εσύ χαχαχα θες χαχαχα να παντρευτείς αυτόν τον χλεχλε?χαχχααχαααχαχα>τότε του απάντησα με νεύρα < ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ ΑΡΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΩΡΙΜΟΣ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΤΟ ΡΆΨΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ?> Και σήκωσε τα χέρια του ως ένδειξη παραίτησης.

Τότε πήγα να πιω λίγο νεράκι του Θεού και ο αναθεματισμενος πάτησε απότομα το γκάζι και έγινα μούσκεμα κυριολεκτικά....έκανε πως δν είδε αλλά τον είδα που ήταν έτοιμος να σκάσει στα γέλια οπότε απλά ήπια το νεράκι μου

<Να ξέρεις σήμερα θα έρθετε για δείπνο στο σπίτι μας ντύσου ωραία μην έρθεις σαν μπαζο όπως στο σχολείο προσπαθώντας να εντυπωσιάσεις τον χλεχλε σου> και τότε όλο το άγιο νεράκι βγήκε από μέσα μου και άρχιζα να βήχω σαν μανιακή...
<Κγω την ίδια αντίδραση είχα όταν μου το ξεφουρνισε αυτό η μάνα μου και να φανταστείς έτρωγα παστίτσιο να μου το φτιάχνεις όταν παντρευτούμε>
<Κριμα για σένα αρουλη μου δν ξέρω να φτιάχνω παστίτσιο>
<Άχρηστη γυναικα> είπε σιγανα και έκανα πως δν τον άκουσα και βγήκα από το αμάξι του καθώς κατευθηνομουν προς την μονοκατοικία μου.