huh?

98 2 0
                                    

nagising ako sa kuwartong puti.

hala, ano to.

may narinig akong sigaw.

"NURSE!!"

"DALI PINDUTIN NIYO YUNG RED BUTTON?"

huh, bat may conyo dito. asan bako?

tumingin ako sa paligid ko.

nasa ospital ako?

pano to nangyari?

ma?

ANAK!

m-ma?

nanghina nanaman ako.

nakakagulat to.

can't deal with this bullshit yet.

finlip ko yung unan sa malamig na part.

ah, ansarap ng tulog ko.

ANAK! WAG KA MATULOG!

"NURSEEEEE!"

hay salamat, dumating na kayo!

i faintly heard.

"gumising po siya! kaso natulog ulit."

"audrey. may kumalabit sakin."

putangina na oh, tanggapin ko nalang to.

umunat ako.

"musta coma mo? may panaginip ka bang maganda?" narinig ko mula sa doktor.

tinignan ko yung doktor at sa aking gulat-
ninong?
akala ko nagrereview palang siya.

anong nangyari?
tinanong ko.

"di mo na namalayan? noong october 2, naaksidente yung bus ninyo."

stage play?

"oo."

may kaklase po ba akong naospital din?

"oo, si Jian."

ano po nangyari sakanya?

"nacoma rin. sana gumising na rin siya."

(woah, ano kaya panaginip nun?)

nadischarge na ako mula sa ospital.

ilang araw ang lumipas.

may nagtext sa groupchat.

"Yessur, gising na si Audreyyyyy!"

nagmessage na rin ako.

"wow okay"

may nagyaya na dalawin namin si Jian bukas.

nakapasok na ako.

palakad ako sa corridor.

may sumilip sa pintuan ng classroom namin at pumasok agad.

"what the fuck"

pumasok nalang ako sa cr.

haha bahala sila ayoko gn surprise.

may narinig ako na sigaw.

"BOBO BAKA MULTO YUN HAHAHA"

"NAGIILUSSION KA NA BA? HAHAHA"

hala pasok na nga ako, kawawa naman si andrei.

pumasok ako sa classroom at sumigaw ng hola como estas mga bobo!

(shit andun pala si miss valderama.)

sumigaw mga kaklase ko ng welcome back.

eh, not a big deal.

nagtanong nalang ako.

ano mga schoolwork?

hindi magchill ka, perfect ka na dun, school related accident eh.

wow mabait na pala school natin?

walang laman yung upuan na tabi ko.

si Jian.

kinausap ako ni Bien.

"o, bat ka malungkot? kaka balik mo na nga eh."

si Jian.

"babalik na rin yan, diba dadalawin mamaya?"

yeaight.

lumipas ang araw na puro naririnig kong
"welcome back" "hi" "i missed you" "buti nagising ka na"

puta, bat ba ang big deal?

nagmeet na kami sa ospital.

lima kami na dadalaw.
ako, si Bien, si Khenji, si Lou at Jayzee.

"room 143 po."
bigkas ni Jayzee.

pumasok na kami sa room.

audrey dala mo synth mo?

"ahh, oo."

asan?

dito sa bag ko.

labas mo kanta tayo HAHAHA

asan magulang ni Jian?

nagooffice na sila.

iniwanan na kami nung nurse.

audrey, naalala mo ba yung kantang ginawa nating apat?

yung "choing choing"?

OO HAHAHA SAKTO YUN KAY JIAN

okay, let's go.
dala mo sheets? nakalimutan ko na kung paano yun.

ge ge.

humaharana na kami.

may narinig nalang kami na
"puta ang ingay niyo."

nagulat nalang kami noong nalaman na nagising namin si Jian.

YOOOO JIAN WTF

nagkatitigan kami ni Jian.

nagmiddle finger kaming pareho.

nagpaalam ako na magcr muna. ankwarddd

"erp musta panaginip mo? HAHAH"

ah, tumatawag si mama.
sabi ni Lou.
kailangan ko na umalis guys ah?

bye Lou. lamat. sabi ni Jian.

so anyare? HAHHA

ang lt pare, naging kami ni Lou, nandaya si Lou, tas naging kami ni Audrey!

saya ng buhay coma ah.

sayang nga eh, dapat mas matagal kami ni Lou. ligawan ko si Lou.

(buti naman ayaw sakin ni Jian. di ko pa kaya.)

my days became normal. i was happier. i was free.

i thanked God for everything He has given me.

none of this would happen if not for Him.

diary ng paasa |Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon