"Bazen karanlıkta kalmamız gerekiyor ki ışıklar yandığında aydınlığın ne demek olduğunu anlayabilelim..."
"Bir insanın, hayatının geleceği noktayı tahmin edememesi dünyanın en büyük komedisiydi."
güneş doğmakla doğmamak arasında sıkışmış kalmış; aynı hayatım gibi.
Gökyüzünü göremediğin her yer kötüdür.
Verandaya çıkıyorum ve hissediyorum parmaklarımla gergin cildini gecenin.
Kimse takdim etmeyecek beni güneşe...
Kimse götürmeyecek beni kırlangıçların şölenine.
Uçmayı hayal eden kuş, ölmek üzere...
Yol şahit, kime ne?
Varmazsam da bana kar
Sen şahit, kime ne?
Uzanır ak düşler bana.
Burası neresi bilmiyorum ama seni çok seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANTİNA SÖZLERİ
FanficBeyza Alkoç'un yazmış olduğu Karantina kitabından hoş alıntılar.