(Zawgyi ver)ကြၽန္ေတာ္က
အထက္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေပါ့
အခုလည္းေက်ာင္းဆင္းလို႔ အိမ္ကလာမႀကိဳခင္
ေတာ့ပိုကီ ခိုးစားေနတယ္ေပါ့ Hyung က
အျပင္စာစားတာ နည္းနည္းမွမႀကိဳက္ဘူးSoobin : Choi Beomgyu လာကားေပၚတက္
Beomgyu pov : သြားၿပီ hyung စိတ္ဆိုးသြားၿပီထင္တယ္
Soobin pov : ေျပာသာေျပာလိုက္ရတယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ အခုလည္းမ်က္ႏွာေလးၿငိဳးသြားၿပီ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း အိမ္ထဲတန္းဝင္သြားတယ္ ေနာက္ေက်ာေလးၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ သူလည္းစားခ်င္မွာေပါ့လို႔ ေတြးခ်င္ေပမယ့္ က်န္းမာေရးက႐ွိေသးတယ္
Arjima : Bin ေလး ဘာျဖစ္လာျပန္ၿပီလည္း ငယ္ေလး စကားေတာင္မေျပာဘူး
Soobin : အျပင္စာေတြစားေနတယ္ေလ Arjima ငယ္ေလးကို မုန္႔ဖိုးေတြခိုးမေပးပါနဲ႔ အျပင္စာေတြစားၿပီးရင္အျမဲေနမေကာင္းျဖစ္တယ္
Arjima : အြန္းပါ မေပးဘူး
Soobin : ငယ္ေလးကို ထမင္းစားဖို႔ေျပာလိုက္ပါအုန္း
Arjima : အင္း
စားပြဲမွာထိုင္ေနတယ္ ထမင္းကိုလည္းမထိတထိစားေနတယ္ ကေလးရယ္ အျပင္စာေတြစားမွေတာ့ ထမင္းဘယ္စားေတာ့မွာလဲ
Beomgyu : သား ေတာ္ၿပီ Arjima
Arjima : ဘာမွလည္းမစားဘူး ငယ္ေလးရယ္ စားအံုးေလ
Hyung ဖုန္းလာတာနဲ႔ထသြားတယ္ ဘာလဲ ငါထမင္းမစားတာေတာင္ထမင္းစားဖို႔မေျပာဘူးလား Hyung အရမ္းစိတ္ဆိုးသြားတာထင္တယ္
ဖုန္းေျပာၿပီးျပန္လာေတာ့ ငယ္ေလးထဖို႔ျပင္ေနတယ္
Soobin : ဘယ္သြားမွာလည္း ထမင္းကုန္ေအာင္စား
စာသြားက်က္ေတာ့မယ္ စာေမးပြဲနီးေနၿပီ ဆိုၿပီး အတင္းထသြားတယ္
Soobin ခဏေနေတာ့ ႏြားႏို႔ယူၿပီး ဝင္လာတယ္
Soobin : ငယ္ေလး ႏြားႏို႔နဲ႔ေဆး ယူလာတယ္
ေဆးဆိုတာနဲ႔မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း စူပုတ္သြားတယ္ ဒါက ညတိုင္းျဖစ္ေနက် ေဆးေသာက္ခ်ိန္ဆို ႏႈတ္ခမ္းေလး ဆူလာၿပီ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ငယ္ေလးရယ္
YOU ARE READING
Hyung (Soogyu) [Completed]
Fanfiction(Both Unicode and Zawgyi) "ဒီထပ်ပိုပြီး Hyung ဘ၀ ကျွန်တော့်အတွက်နဲ့ မထိခိုက်စေချင်တော့ဘူး" "ဒီထက္ပိုၿပီး Hyung ဘဝ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္နဲ႔ မထိခိုက္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး" -Soogyu myanmar fanfiction-