Mr. Keight's Desires (short story Slow Update)

Chapter 4

Pinilit niyang pumasok nang maaga kinabukasan,  naglalakad siyang lutang ang isip dahil sa sagutan nilang mag-ina. Ayaw niyang maapektuhan ang trabaho niya that's why she tried to set aside the problems in their house. Pero ganoon pa man, hindi niya maiwasang isipin ang nangyari kagabi.

Ayaw niyang makasagutan ang ina hanggat maaari. Iniisip rin niya ang babayarang three months sa bahay nila. Bagsak ang balikat na nagtuloy-tuloy siya ng pasok sa building nila. When she reached the elevator, she press the UP arrow sign. Their department is in seventh floor.. She's stompping her shoes and her attention is on it while waiting the door to open. She adjust her thick eye glasses and her uniform.

She didn't turn-on the lights again as she reached their department. She adjusted the mini lamp shade on her table then turned it on. Binili niya iyon at inilagay sa table niya. 'Yun lang ang tanging open na ilaw sa loob ng office nila dahil siya pa lang ulit na empleyado ang naroroon.

Naging busy at makabuluhan na naman ang pagpasok niya ng maaga. Inabala niya ang sarili sa maraming trabaho. She needed to be positive ayaw niyang maapektuhan pati trabaho sa dami ng iniisip.

Sinubukan din niyang pag-aralan ang bagong project na in-assigned sa kanila especially sa kaniya.

Habang binabasa iyon ay napapatingala siya na parang may inisip habang tina-tap niya ang hawak niyang lapis sa table. Maya maya naman ay bigla siyang yuyuko sa notebook na hawak na para bang may naisip na ideya at tine-take-down notes iyon. Paulit-ulit na ganun ang ginagawa niya. Titingala, magta-tap ng lapis sa lamesa at magsusulat ng mga ideya.

Napahilot siya sa batok, nangalay iyon sa paulit ulit niyang ginawa. Napahikab siya habang nag i-stretching.

  "Malapit ng magliwanag." bulong niya nang tumingin sa labas ng bintana. Tinuloy ulit ang ginagawa niya kanina hanggang sa unti unting nagdatingan ang mga empleyado.

Umpisa na naman ng ingay, tawanan, at kaniya kaniyang usapan sa loob ng opisina.

  "Hi, Khadz!" masiglang bati ni Gail sa kaniya. Umupo na rin ito sa katabing pwesto niya.

  "Hello, Gail." ganting bati niya.

  "Nagreview mo na ba 'yung bagong project, Khadz?"

  "Hmm. Medyo napasadahan ko na ng kaunti." sagot niya nang hindi tumitingin dito. Nakatutok kasi siya sa kaniyang ginagawa sa monitor.

  "Ano ba iyang ginagawa mo?" tanong ng kaibigan.

  "Tinatapos kolang 'yung ipapasang report kay sir Anton. Ipapasa niya raw ito mamayang tanghali sa vice president." sagot niya habang nakatuon parin ang mata sa monitor at mabilis na tumitipa  sa keyboard.

  "Ah, oo nga pala ngayon bibisita ang vice president. Naku dapat mo ngang matapos 'yan, Khadz. Pero I'm sure matatapos mo 'yan. Ikaw pa ba." nakangiting dinunggol nito ang braso niya. Natawa naman siya sa kaibigan. Ito ang gusto niya kay Gail. Masyadong bilib sa kaniya. Napapailing nalang siya.

Natutuwa siya dahil kahit papaano  may isa siyang naging kaibigan sa company nila. Gail is also simpleng makulit yet tough witty woman. Noong una nag aalangan akong makipag usap sa kaniya but time goes by gumagaan na ang loob ko sa kaniya. Hindi na ako naiilang kapag sumasabay siya sa akin o kapag kinakausap ako. Kaya binuksan ko ang possibility na tanggap niya ako sa kabila ng ayaw sa akin ng mga tao sa paligid ko. So we became best friends.

**

Sa dulong table ang pinili namin para kumain. Malayo sa mapanuri at mapang husgang tingin. Kaya minabuti kong yumuko na lang para hindi ko sila matingnan.

  "Huwag mo silang pansinin Khadz." pukaw ng kaibigan sa atensyon na, napatingim siya rito at pilit na ngumiti habang kumakain.

Habang kumakain, hindi mapuknat ang tingin ng kaibigan sa kaniya. Parang may hinahanap sa mukha niya.