"Yeni göreviniz lise yıllarınıza geri dönmek." dedi ve zaman bir an için geçerliliğini yitirdi.
Ah! Unuttum sizi. Siz şimdi bunu diyen de kim diyeceksiniz. Şoka girmemize neden olan cümlenin sahibi amirimiz Fırat Keskin. Gelin size bugünümü baştan anlatayım.
Daha sıcacık yatağımayken bir telefon aldım. Fırat Amir acil toplantı için çağırıyordu. Hepinizin her sabah uyandığı ilk an yaptığı rutinleri beş dakika içinde yapıp hazırlandım ve uçarcasına arabama bindim. Yol üstünde iki simit alıp emniyete gidene kadar idareten bir kahvaltı -ki ne kadar kahvaltı denilebilir emin değilim- yaptım. Merkezden içeri girdiğimde -kapıya daha yeni adımımı atmıştım- bir dangalozla çarpıştım.
"Az bi önüne baksana be kardeşim!"
"Leyla gibi yürüyen sensin kızım ne diye bana dikleniyorsun." Demez mi bide budala. Ağzının payını çok güzel bir şekilde verebilirdim ama dua etsin Fırat Amir acil çağırmıştı.
"Seninle uğraşacak zamanım yok çekil şurdan." derken elimle göğsünü az bir şey ittirdim.
"Yaavaaaşş beee yavaaaşşş"diye bağırdı arkamdan (demekki bi tık fazla ittirmişim.🙂)
Fırat Amir'in odasının önüne geldiğimde oradaki memur Fırat Amir'in toplantı odasında olduğunu söyledi. Umarım geç kalmamıştırım. Koş kızım koş!
Kapıyı tıklattıktan sonra içeri girdim. İçeri girdim girmesine de az önceki dangalak da buradaydı. Ya da ben sinirden hayal görüyordum.
"Aysera, kızım otursana şuraya." Fırat Amir'in sesiyle az önceki ufak çaplı şoktan kısmen kurtuldum.
"Tabi amirim kusura bakmayın."
Ben oturduktan sonra Fırat Amir önündeki kırmızı renkli dosyayı açtı ve bize döndü.
"Evet çocuklar, üçünüzde burada olduğunuza göre bu acil toplantının asıl amacını açıklama vakti geldi. Ama önce bir tanışın." Dedikten sonra bana döndü ve "Aysera, bu komiser Giray Arslan."diyerek bizim dangalağı gösterdi. Ne yani bu dangalak herif bir de polis miydi? E yok artık emniyet iyice saçmalamıştı böyle tipleri aramıza alarak.
Ben kendi kendime konuşurken Fırat Amir bu sefer diğer taraftaki kişiye dönerek "Bu da bizim emniyetin narkotik biriminden komiser Doruk Özmen."daha sonra tekrar bana döndü "Ve beyler bu güzel kızımız da ekibin gözbebeği komiser Aysera Demirkan." Fırat Amir'in konuşmasından sonra yüzüme ufak bir tebessüm yerleştirdim ve Doruk komisere hafif baş hareketiyle selam verdim. Sonra da sinirli gözlerle Giray denen dangalağa bakmaya başladım. Ancak o Fırat Amir'e dönüp:
"Amirim, kusura bakmazsanız bizi niçin acil olarak çağırmıştınız acaba?" dedi ve benimde merak ettiğim soruyu sorduğu için bende Fırat Amir'e döndüm.
"Evet çocuklar şimdi gelelim asıl meselemize. Biliyorsunuz ki emniyetteki tüm birimlerin peşinde olduğu bir adam vardı; Ahmet Kolgezen."
"İyi de amirim o herif ölmemiş miydi? Dedi Doruk komiser.
"Hayır evlat. Yani öyle biliyorduk ama değilmiş. Gecen hafta Ahmet Kolgezen'in yaşadığına dair bir ihbar aldık, bunun üzerine iki gün önceki cesette görülen izler de onun öldürme şekliyle aynı olduğunu gösterince hala yaşıyor olduğuna kanaat getirdik."
"Ama bu herif öleli üç yıl olmadı mı amirim. Şimdiye kadar neredeydi de şimdi neden ortaya tekrar çıktı?"
"Onu henüz biz de bilmiyoruz kızım. Sizi çağırma nedenim de bu. Bu herifin neden tekrar döndüğünü ve nasıl yakalayacağımızı siz bulacaksınız."
Giray komiser - ki hala komiser derken iğreniyorum- hafifçe elini kaldırıp konuşmaya başladı. "Peki biz bunu nasıl yapacağız amirim?"
"Şöyle gençler, bu herifin bu hayattaki tek yakını oğlu. Yani Fatih Kolgezen. Mutlaka oğluyla irtibata geçecektir. Ve bu çocuk Koberil Lisesi'nde son sınıf öğrencisi. Sizinde bu kısımdaki yeni göreviniz lise yıllarınıza geri dönmek."
"A, ama, iyi de bu nasıl olacak amirim?"dedi Doruk komiser.
"Amirim ne lisesi, eşşek kadar herifleriz biz." diyen ise Giray komiserdi. İyi bari kendinin ne olduğunu biliyor.
"Fatih'e yakın olabilmeniz için o liseye girip onun çevresinde olmanız lazım. Bunun için de öğrencilik zamanınıza geri dönmelisiniz gençler." Kendimi tutamadım ve Fırat Amir'e döndüm.
"Amirim, ama yani Giray komiser haklı. Kocaman insanlarız. Sizce de bu biraz abez kaçmaz mı? Sonuçta çocuklar bizden yaşça küçük."
"Yok işte orası öyle değil kızım."
"Nasıl yani amirim?" Dedi Doruk komiser.
"Bu lise öyle bildiğiniz okullar gibi değil. Önceki okullarında sınıfta kalmış, okuldan atılmış veya suç işlemiş öğrenciler için açılan bir yer burası. Yani doğal olarak buradakiler hemen hemen sizin yaşlarınızda. Bugün içerisinde okula kayıtlarınız yapılacak ve eşyalarınız hazırlanacak, yarın ise yeni görevinize başlayacaksınız. Şimdi gidin iyice dinlenin bu süreç uzun ve yorucu olabilir. Hadi bakalım şimdi çıkın."
Merkezden hemen sonra yol üstünde markete uğrayıp eve geçtim. Mutfakta yemek yaparken hala bugünü ve ilerde olacakları düşünüyordum. Yarın nasıl bir gün olacak acaba. Biraz saçma olacak ama sanırım biraz heyecanlıyım. Liseye ilk başladığım gün gibi... Evet ben yemek yemeye gidiyorum. Sizde gidip biraz dinlenin. Malum Fırat Amir bu süreç yorucu olabilir dedi. Bakalım bizi neler bekliyooorrrr!
