~ Κεφάλαιο 3~

43 4 1
                                    

Έχω ξυπνήσει εδώ και  πάρα πολύ ώρα. Έφτιαξα το κρεβάτι μου ήπια ένα καφέ και τώρα θέλω να ετοιμαστώ για να πάω να ψωνίσω. Οι άλλες από ότι βλέπω δεν είναι σπίτι. Βάφτηκα λίγο και ντύθηκα σήμερα κάνει πάρα πολύ κρύο ελπίζω αύριο να μην βρέχει. 

*******

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

*******

Είμαι στο τρίτο μαγαζί  έχω αγοράσει αρκετά ρούχα και κοσμήματα και νομίζω είμαι έτοιμη για το σχολείο. Τώρα θέλω να πάω να φάω γιατί πεινάω έχω να φάω από το πρωί και κοντεύει απόγευμα .

*****

Είμαι σε ένα μαγαζί κοντά στο σπίτι μου και τρώω. Τελείωσα και  τώρα πάω να πληρώσω εκεί  περίμενα στην ουρά κάποιος  σπρώχνει  με πολύ δύναμη ώστε να πέσω.

"Ωχχχ σορρυ" είπε και μου έδωσε το χέρι του για να με σηκώσει. Τον παρατήρησα λίγο καλύτερα και είδα ότι ήταν αυτός που έπεσε χθες πάνω μου.

Με κοιτάει λίγο καλύτερα και μου λέει "πάλι εσύ γαμώτο"

"Τι να σου πω ρε μαλάκα ήρθες με έριξες και με βρίζεις και από πάνω;;;"είπα σηκώθηκα και μόνη μου,πλήρωσα και έτρεξα προς την πόρτα για να φύγω. Ξαφνικά εκεί που δεν το περίμενα με έπιασε από το μπράτσο και μου είπε "περίμενε λίγο". Πήγε πλήρωσε και ήρθε.

"Ξέρεις κάτι έχεις δίκιο φέρθηκα σαν μαλάκας αλλά έχω νεύρα συγνώμη"

"Την δέχομαι. Πως σε λένε;"

"Αλεξ εσένα;"

"Δάφνη "

"Που μένεις εδώ κοντά;"

"Σε νοιάζει;"

"Για να ρωτάω ναι"

"Ναι περίπου δέκα λεπτά από εδώ εσύ;"

"Και εγώ εδώ δίπλα μένω. Θέλεις να σε πάω εγώ;"

"Άντε να το ζήσω και αυτό"

"Ανέβα "είπε και μου έδειξε μια μηχανή. Προσπάθησα δυο φόρες αλλά τίποτα στην τρίτη νιώθω τα χέρια του στην μέση μου . Αφού με έβαλε στην μηχανή άρχισε να οδηγάει του έλεγα τις οδηγίες για το σπίτι μου και ευτυχώς είμαι ακόμα ζωντανή. Κατέβηκα από την μηχανή για να πάω στο σπίτι και την τελευταία στιγμή του φωναζω "ειδες εσυ επεσες πανω μου οχι εγω" και  του έκλεισα την πόρτα.

Πήγα έβαλα πυτζάμες, ξεβαφτικά και τακτοποίησα τα πράγματα που πήρα και πήγα να φτιάξω ενα τσάι να ηρεμήσω. Μπήκα στο δωμάτιο μου και μέσα ήταν η Εβελίνα.

"Με τρόμαξες μωρηηηηη"
"Που ήσουν?"
"Αναφορά θα σου δώσω?"
"Νν άντε λέγε σε είδα να γυρνάς με αγόρι"της ειπα τα πάντα και έμεινε με ανοιχτό το στόμα.

"Έλα ρε θέλω και εγωωω"
"Τι θέλεις?"
"Εσύ έχεις είδη ένα φίλο και εγώ τίποτα"
"Τι έχω απλά γελάω"
"Γιατί καλέ"
"Αυτός μέχρι αυριο θα με έχει ξεχάσει"
"Δεν είμαι τόσο σίγουρη"
"Εγώ όμως είμαι άντε τώρα πρέπει να κοιμηθώ για να είμαι μια φρεσκάδα αύριο στο σχολείο"
"Έχεις δίκιο. Τι θα φορέσεις?"
"Θα δείς αύριο βρε"
"Αχχ εγώ πάντως ανυπομονώ"
"Και εγώ άντε φυγεεε"είπα και γελάσαμε

Η Εβελίνα έφυγε και τώρα είμαι έτοιμη να κοιμηθώ. Ανυπομονώ να πάω και ελπίζω όλα να πάνε καλά και να κάνω μια ήρεμη παρέα. Ώστε να συγκεντρωθώ στα μαθήματά μου αλλά παράλληλα να περνάω και καλά. Επίσης αποφάσισα να μπω στις μαζορέτες ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να μπω έκανα χορό 8 χρόνια και σταμάτησα φέτος οπότε είμαι αρκετά καλή. Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος

Ορίστε το τρίτο παρτ:) Βρμμ άπειρα 😂 Τέλος πάντων τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο!!

His smile her troubleWo Geschichten leben. Entdecke jetzt