Φεβρουάριος, 2020
Ίσως ξημερώσει νύχτα την επομένη. Ίσως να μην ξημερώσει και καθόλου. Ίσως ξημερώσει θάνατος, χωρις να υπάρχει η παραμικρή υπόνοια για μια επικείμενη καταστροφή. Έναν όλεθρο της ανθρώπινης υπόστασης.
Τα πουλιά όμως κελαηδούν όπως και χθες. Τι τραγούδια άραγε να λένε; Για χαρά, έρωτα, ελπίδα ή μήπως από τα ραμφη τους ξεχύνεται ένα μοιρολόι; Ένας θρήνος; Τι γνωρίζουν που δεν γνωρίζουμε εμείς; Λες να το ήξεραν ανέκαθεν και με τόνο ηδύ, απαλό σαν μετάξι, μας προειδοποιούν για κάποιο χάος; Με χάδια ζεστά, χαρωπά, μας μιλάνε και εμεις δεν ακούμε. Αρκούμαστε στη θέρμη της φωνής τους. Αλλά έστω και έτσι, έστω και αν σκοτάδι μας σκεπάσει, θα σκάψουμε σαν μεταλλωρύχοι για κάποιο ψήγμα ελπίδας. Γιατί και εμείς είμαστε πουλιά. Θα τραγουδάμε ακόμα και αν στα μάτια μας καθρεφτίζεται ο ζόφος.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Μεσονύκτιοι Συλλογισμοί
ДуховныеΌσοι πιστοί προσέλθετε στον σιβυλλικό και απόκρυφο κόσμο της ψυχικής διάστασης. Σκέψεις διάσπαρτες, ιδέες απόρθητες και ένας άκρατος μελαγχολικός ρομαντισμός. Τολμάτε να διαβείτε τις πύλες του εσώτερου εαυτού; Μια συλλογή κειμένων, παρμένων από τα ά...
