Jinyoung o gece rüyasında Mark'ın ona günaydın mesajı attığını görmüş ve uyandığında ilk işi telefonunu kontrol etmek olmuştu.
Fakat Mark ona bir mesaj atmamıştı. Jinyoung neden böyle diye düşünmüştü istemsizce. Acaba kendisinde mi sorun vardı?
Jinyoung kendi kendine sinirlendi. Hepsi onun suçuydu tabi ki. Yakışıklı değildi. Karizma desen sıfır oğlu sıfır. Mark'a asla yakışmıyordu ki!
Okula bu sefer somurtarak gitti.
Omzuna çarpıp önüne geçen kişiyle kalbinin atışları değişti. Mark onu fark etmemiş önünden hızlı hızlı yürümüş ve sınıfına girmişti. Jinyoung ise kırık bir kalp ile ona öylece bakmıştı.
Akşam eve gittiğinde ne yapacağını bulmuştu. Ona komik bir video gönderecek ve o da illaki yorum falan yapacaktı ona. Klişe ve alışılmış olsa bile Jinyoung gururunu çoktan bir köşeye atmıştı bile.
Park Jinyoung:
Selam! Şu video çok komik izle olur mu?
*video*
(görüldü)
Ama neden görüldü attın ki? (görüldü)
Müsait mi değilsin? (görüldü)
Yah!
My star
Ne yazmamı bekliyorsun ki
Jinyoung ne yazacağını bilememişti. Parmakları karıncalandı.
Park Jinyoung:
ne bileyim
Sjsjsjsj bile yazsan olurdu
(görüldü)Jinyoung telefonu sinirle yatağına fırlattı. Kafasını yastığa bastırarak ağlamaya başladı.
Mark Allah belanı vermesin şerefsiz
![](https://img.wattpad.com/cover/218429361-288-k395293.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who // Markjin ✔️
FanficJinyoung kendi kafasında kurduğu hayalleri ile mutluyken Mark ile mesajlaşırken asla öyle olmuyor.