Hintay(AS#1)

Kabanata 3

                    GLENERAIDE

      It’s been seven years since nung nagkita kami at umalis siya,seven years narin akong nakakulong sa kaniyang puso ni halos nga di ako makakain dahil sa kakaisip sa kaniya.Ganun na ako ka-atat na makita siya.
It’s been seven years simula nang humiwalay siya sa piling ko,napatingin ako sa babaeng humihikbi habang tumatawid ng kalsada mas lalong bumilis yung tibok ng puso ko at hindi mapakali pag tumingin sa kaniyang nakakaakit na ganda naramdaman ko rin to dati tulad kay Allistair baka siya na nga si Allistair.
Tumatawid siya at nakita kong may paparating na trak,“Miss!”dali-dali akong tumakbo papunta sa kaniya at tinulak siya papunta sa sidewalk,nahagip niya ang damit ko at natumba kami pareho sa sidewalk.She still closing her eyes while sobbing yet she looks adorable while sobbing“Miss okay kalang ba?”nakatingin ito sakin pero nagulat ako ng tinalikuran niya ako at nagsimulang pinulot ang mga nakakalat niyang gamit sa sidewalk.“Miss what’s the problem?”I look at her eyes,damn and I’m attracted“Wala kanang pakealam dun”masungit nga siya pero maganda naman,tumalikod nga siya at ngumunot yung noo ko nang tumingin siya ulit sakin“Salamat nga”hindi ko maintindihan ang sinabi niya nung bumuka ang kaniyang bibig at pinagtaasan ako nito ng kilay“I think I know you”mas natigilan siya nung sabihin ko iyon,pamilyar siya kasi eh parang nakita ko na siya seven years ago basta hindi ako sure.Sa pagtingin nito sakin ramdam ko ang kaba niya na nadarama,she looks like Allistair at ganiyan rin yung attitude niya what if I’ll try calling her Allistair?“Allistair right?”napalaglag panga siya pero hindi parin ako sigurado sa aking motibo na siya talaga si Allistair,namamawisan siya sa kaba“I’m sorry but I don’t know you”mas hindi ko parin siya napakitaan ng motibo eh kaya quit tayo sa plano“Baka nga hindi siya ikaw,matagal na akon’ gustong-gusto siyang makita,sana nga bumalik na siya”tanging naisagot at patuloy na naglakad,nilingon ko yung babae saglit nakatayo pa rin siya doon.

      Sinabihan ko yung mama ko,actually single mother siya at bata pa lamang ako nung nasa Surgiao kami sa pagmamay-ari na isla ng pamilya ko ang ‘Isla La Vista’ ay iniwan na kami ng papa because he stick with his ex-girlfriend from Croasia at hanggang ngayon wala kaming kontak sa kaniya,paminsan na nga nagpapraning ang mama ko kapag may tumawag na unknown number kasi umaasa siyang babalik siya.Two years ago,I stalked my father’s instagram account and I saw his photo together with his ex and his new family at kita ko yung matamis niyang ngiti,nakakasakal iyon.“Anak,wag mong pabayan yung kalusugan mo diyan ah?”paalala ng aking ina,traumatize na siguro two years ago sa kabaliwan ko kay Allistair kaya nga hindi niya binabanggit ang pangalan ng babaeng iyon baka bumalik raw ang depresyon ko,pero,kontrolado ko naman ngayon yung sarili ko“Don’t worry ma,I swear move on na ako kay Allistair”ang hirap palang magsinungaling kahit na nasasakal ako“Ayokong banggitin mo ang pangalan ng babaeng iyon at ayokong makita siya.Sinaktan niya kasi ang anak ko”kahit single si Mom,ganito siya ka-caring sakin hindi tulad ng ibang ina na pagkatapos iwanan sila ng karelasyon nila ay iiwanan ka rin nila“Ma,normal ang masaktan kasi hindi naman lahat ng lovestory nauuwi sa happy ending”sambit ko“Tama ka anak,o sha cut the drama sige na may costumer pa ako,I mean kami ni Honey.Bye!Love you!”sinara ko na kaagad yung laptop and yes she was married four years ago with another man who truly loves her.Masakit para kay mom pero gusto niyang lumaya na siya para sa kaniyang pansariling kaligayahan and his husband and mom manage the ‘Isla La Vista’.Pagkatapos ng masasakit na ala-ala na ibinaon niya sa limot kasi pagkatapos ng ulan may bahaghari na lumalabas sa itaas ng langit.