MAGHAPON akong nagkulong sa loob ng aking kuwarto, kahit na dinalhan ako ni Mommy ng pagkain ay pinabayaan ko lang at hindi kinain.
Hindi pa rin ako makapaniwala sa desisyon nina Mommy at Daddy na gusto nila akong ipakasal kay Drex, imbes na kay Luke na siyang fiancè ko. Kahit na umiyak ako at nagmakaawa ay tinalikuran lang ako ng parents ko at sinabing buo na ang pasya nila. Itinago din ni Mommy ang phone ko, kaya hindi ako makatawag kay Luke.
Nang sumapit ang gabi ay naisipan kong tumakas, pero paglabas ko ng aking kuwarto ay puro mga naka-lock ang pinto ng bahay, kaya wala na akong nagawa kundi ang bumalik sa kuwarto ko, naghanap pa ako ng telephone na maaaring gamitin pero itinago yata ni Mommy pati telephone.
Kinabukasan ay panay ang katok ng mommy ko at ng kapatid ko sa aking kuwarto pero hindi ko sila pinagbuksan at nanatiling tahimik.
“Anak, kailangan mong kumain. Buksan mo ang pinto may dala akong pagkain para sa 'yo,” ani Mommy pero hindi ko pinansin at nanatili lang akong nakahiga sa aking kama.
“Ate, pupunta raw dito ang parents ni Kuya Drex mamaya para mamanhikan!” malakas na sabi ng kapatid ko ngad namang sinaway ni Mommy.
Napabalikwas naman ako ng bangon sa narinig. “Anong oras sila darating?”
“On the way na sila papunta rito, anak. Kaya magbihis ka na para maharap mo sila mamaya,” mahinahon na sagot ni Mom.
“Sige, hintayin niyo na lang ako sa baba!” Nagmamadali akong pumasok ng bathroom at naligo.
Kailangan kong humarap sa parents ni Drex at sabihin mismo sa kanila na ayokong magpakasal sa anak nila. Si Luke ang mahal ko at sa kanya lang ako magpapakasal.
Pagkatapos kong naligo ay nagmamadali akong nagbihis at sinuot ang black t-shirt at short denim pants. Hindi na ako nag abala pang suklayin ang buhok ko at agad na akong lumabas ng aking kuwarto.
Pagkababa ko ay agad kong nakita ang parents ni Drex kausap ang parents ko, at hindi lang 'yon, dahil naroon din mismo si Drex na nakaupo at nakikipagtawanan pa kay daddy na para bang masaya ang kanilang pinag-uusapan.
“Oh, hija, nandito ka na pala,” nakangiting puna sa akin ni Tita Mesha, ang mommy ni Drex.
Napatingin naman silang lahat sa akin at pati na rin si Drex na kinahinto ko sa paglapit at kinakuyom ng kamao. Damn him!
Tumayo si Mommy at agad na lumapit sakin. “Anak, 'wag kang gagawa ng hindi maganda, nandito ang pamilya ni Drex. Pakiusap kumalma ka,” bulong sa akin ni Mom.
Mapait akong natawa at napakagat sa gilid ng aking labi. Hindi ako puwedeng umiyak sa harap nila, dahil magmumukha lang akong kawawang sisiw kung sakali, ni wala nang pakialam sina Mom at Dad sa damdamin ko.
“Hi, Elize, can we talk privately?” tanong ni Drex. Tumayo ito at nagpaalam muna kay Dad bago lumapit sa akin.
“Tama si Drex, anak, mag-usap kayong dalawa nang mabuti, 'wag pairalin ang init ng ulo,” sang-ayon ni Mommy na hinaplos pa ang buhok ko at ngumiti bago bumalik sa kanyang upuan.
Nanatili ako walang kibo habang nakatayo lang sa tabi ng stairs, hanggang sa hinawakan na ni Drex ang kamay ko. “I have something to tell you, please let's talk inside your room.”
Inis kong binaklas ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. “Wala naman tayong dapat pag-usapan pa. Wake up, Drex. I don't love you! And I don't want to marry you!”
Kita ko ang sakit na bumalatay sa kanyang mukha dahil sa sigaw ko. I know that I hurt him, but I don't care.
“Elize! Sumusobra ka nang bata ka!” saway ni dad sa akin at tiningnan pa ako ng masama, habang ang parents naman ni Drex ay nanatiling tahimik at nakatingin lang sa amin.
