Not: Bu bölüm yazarın anlatımıyla yazılmıştır. • Dolabından kitaplarını çıkaran genç kız, insanların bakışlarına maruz kalıyordu. Bu yeni bir şey değildi. Her zaman olurdu bu. Yanında kalan tek gerçek arkadaşı Rosé, Jennie'nin omzunu hafifçe dürttü. Koridorun uzak köşesinde onlara bakan kısa boylu çocuğu gösterdiğinde Jenniegözlerini çocuğa çevirdi. Nedensizce gözlerinde bir alay duygusu sezmemişti. Tam tersi, üzgündü sanki gözleri. Bu çocuğu biliyordu. Arkadaş olmak için yanına gelen ve okulda rezil olduğu gün peşinden koşarak kolunu tutan çocuktu. Ama yaklaşmasının nedenini hala anlayamamıştı Jennie. Neden onunla alay etmiyordu tıpkı diğer herkes gibi? Genç kız gözlerini ona bakan çocuktan çekip tekrardan Rosé'ye döndü. "O da bakıyor herkes gibi, ne var?" Rosé derin bir nefes verip tekrardan çocuğa çevirdi bakışlarını. "Yanına gelmek istiyor gibi bakıyor, bu çocuğu tanıyor musun?" "Hayır ve umurumda da değil Rosé. Büyük ihtimal o da dalga geçmek için zamanı kolluyordur eminim." Jennie son cümlelerini söyledikten sonra sınıfına adımlamaya başladı. Jimin ise Jennie ile göz göze gelmenin verdiği heyecanla, hızla atan kalbini kulaklarında duymakla meşguldü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
