preferencje z postaciami stworzonymi przeze mnie. cóż tu więcej dodać? a tak, lepiej mieć oczy szeroko otwarte, gdyż nie wiadomo z kim tak naprawdę się spotykamy.
tak, dla mnie to żart, jak życie.
jest fem!reader, bo gdybym musiała oganiać więcej t...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Dni dłużyły się Mito z każdą chwilą, w której się spotykałyście. Z każdą chwilą bardziej czuła, że jej uczucia nie zostają i nie zostaną odwzajemnione. Spowodowało to w niej pewną chorobę, na szczęście dzięki temu, że pracowała w kwiaciarni mogła mieć wymówkę, że to płatki kwiatów ze sklepu.
— Mito! I jak ci dziś mija dzień? Oh, płatki znów opadają? — To słyszała za każdym razem, kiedy przychodziłaś do niej, a ona zwyczajnie zbywała to typowym "jest dobrze, i niestety tak" jakby to były płatki z roślin, które żyły w sklepie.
Wiedziała dobrze, że długo tak nie wytrzyma, i choroba ją zabije prędzej, niż powie ci co czuła od tak długiego czasu. Wiedziała też, że jej nagła śmierć spowodowana tą chorobą nie będzie niezauważona, więc zrobiła coś, czego będzie żałować, ale dzięki czemu będzie mogła zostać z innymi i ich wspierać.
— Mito, coś się stało? — Powiedziałaś głosem przepełnionym strachem. Nie widziałaś jej tydzień, a ona zawsze była w sklepie, dosłownie codziennie, coś musiało być nie tak.
— Nic, wszystko dobrze. — Odpowiedziała obojętnym głosem, a jej twarz była tak obojętna jak jej głos, jakby przestała cokolwiek czuć.
— Pewna jesteś, słońce? Coś musiało się stać, zmieniłaś się. — Stwierdziłaś, po czym współczującym wzrokiem spojrzałaś się na dziewczynę. Była inna, okropnie obojętna, coś zdecydowanie było nie tak.
Nigdy nie wyjaśniła ci co dokładnie się stało, ale wiedziałaś, że ta Mito którą kiedyś znałaś nigdy już nie wróci.
⭐ Ryuga Morito⭐
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Chłopak od dawna wiedział na co choruje i czemu. Ale szczerze mówiąc dobrze z tym się czuł. Wiedział, że nigdy jego uczucia nie zostaną odwzajemnione, lecz wolał umrzeć czując niż wyzbywać się ich. Mimo wszystkiego co się działo w jego życiu był szczęśliwy, i taki też chciał umrzeć.
