ဒီေန႔ေတာ့ ရာသီဥတုသာယာတယ္ထင္.... Baekhyunစိတ္အေတာ္ပင္ လန္းဆန္းေနသည္ အရင္လို တမႈိင္မႈိင္တေတြေတြ ျဖစ္မေနပါ.....
"ဒီလိုေန႔မ်ိဳးမွာ ပ်က္ကြက္ခဲ့မိတဲ့ေက်ာင္းစာေတြကို ေသခ်ာေလး ျပန္လုပ္သင့္တယ္...."
ေက်ာင္းပ်က္တာလဲမ်ားေနၿပီမို႔.... Baekhyunစာလုပ္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္....
သို႔ေသာ္ အိမ္တြင္းလဲမေနလိုပါ....
အနီးနားCafeေတြသြားဖို႔စဥ္းစားေသာ္လဲ အခ်စ္နဲ႔အတူသြားခဲ့တဲ့ေနရာေတြခ်ည္းသာ.... ထိုေနရာေတြကိုသာဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ ထိုအခ်စ္ႏြံထဲကရုန္းထြက္ႏိုင္မယ္မထင္.....
ဒီလိုေျပာေတာ့ Hyungကိုေမ့ႏိုင္ၿပီမထင္ပါနဲ႔..... ဘယ္ခ်ိန္ထိ ဆက္ခ်စ္ရမလဲ မသိေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိ ခ်စ္ေနေသးတာမို႔....ဆက္ၿပီး မစြဲလန္းခ်င္ရံုေလးပါ...
တခါတေလရူးရူးမိုက္မိုက္ ေတြးမိသည္က Hyungက ကြ်န္ေတာ့္စီျပန္လာသည္တဲ့ေလ.... ဟက္....ရီရတယ္ေနာ္....Hyungသာ ျပန္လာမယ္ဆို....ကြ်န္ေတာ္လဲ ျပန္လက္ခံမိမယ္ထင္တယ္.... ဘာမွမေတြးႏိုင္ဘဲနဲ႔ကိုေလ.......
...............
"Wow....ဒီဆိုင္ေလးက တကယ္အဆင္ေျပတာဘဲ"
လူသူသိပ္မရႈပ္လွတဲ့ MOLOCOဆိုတဲ့ Cafeေလးက Baekhyunအတြက္ တကယ္ကို အဆင္ေျပပါသည္....ဆိုင္အျပင္ဆင္ေလးေတြက အဝါေရာင္ေလးေတြက အသားေပး သံုးထားတဲ့အျပင္....
ဆိုင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္လမ္းေလးကလဲ Mapleပင္တန္းႀကီးနဲ႔မို႔ ေႂကြက်ေနတဲ့Mapleရြက္ေလးေတြနဲ႔ အေတာ္ကို မ်က္စိေအးေစၿပီး အရိပ္ေကာင္းသည္.....
Baekhyunလဲ မွာထားတဲ့Americanoေလးနဲ႔ ဆိုင္ထဲမွာဖြင့္ထားတဲ့ သံဇဥ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆက္သြယ္ျပတ္ေတာက္ကာ စာထဲအာရံုေရာက္ေနမိသည္.....
Sehunေျပာသြားတဲ့ စာေမးပြဲအတြက္ အေရးႀကီးသည္ဟူေသာ အပုဒ္ေရ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲၿပီးေနၿပီမို႔ အေက်ာဆန္႔ကာ အေစာကစိတ္ကို ေအးခ်မ္းေစတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေလးကို တဖန္ျပန္လည္ အသက္သြင္းမိသည္..... အေတာ္ကိုသာယာသည္ဘဲ.... Baekhyunဒီဆိုင္ေလးကို ေရြးလိုက္မိတာ မွန္သြားသည္....
စာလဲအေတာ္အသင့္ကူးၿပီးေနၿပီဆိုေတာ့ စာေတြေသခ်ာျပန္စစ္ၿပီး ပါလာတဲ့Laptopေလးကို ပိတ္လိုက္သည္...အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးတာမို႔ Coffeeေလးေသာက္ရင္း အတိတ္ကိုလဲေမ့ထားၿပီး အနာဂိတ္အတြက္လဲပူမေနေတာ့..... လက္ရွိအခ်ိန္ေလးေတြမွာဘဲ Mapleရြက္ေလးေႂကြက်တာကို အေၾကာင္းမဲ့ သက္သက္ထိုင္ေငးေနလိုက္သည္..... ဘဝဆိုတာကိုယ္တိုင္ ရွာေဖြ ေရြးခ်ယ္ရသည္မဟုတ္လား.....
