Hera's POV
Palalim na ang gabi. Medyo maginaw na rin.
"Jungmo? Bat ka nandito?" gulat kong sabi sakanya. Bat????!!!
"Bat mo alam na nandito ako?" tanong ko sakanya.
"Dito tayo napunta nung naguusap tayo diba?" sabi niya sa akin. Haysss.
Tumayo ako at tinalukuran siya. Tumingin lang ako sa dagat. Nakikinig sa bawat alon.
Niyakap niya ako patalikod. POTA!? Kumalas ako pero masyado niyang hinigpitan.
"Jungmo ano ba tong ginagawa mo?" tanong ko sakanya pero mahigpit parin ang yakap niya.
"Please, let's stay like this. Ngayon lang." sabi niya ng mahina. Hinayaan ko nalang. Nanatili ako sa yakap niya.
Hindi nagtagal bigla kong naramdaman na pumatak ang luha niya sa balikat ko. Jungmo?
"Bakit? Jungmo?" tanong ko sakanya. Nataranta naman ako. Bat siya naiyak?
Hinarap niya ako agad at hinigpitan yung yakap.
"Hera. Sasabihin ko to sayo pero tayo lang ang makakaalam." sabi niya.
"Sige."
"Mahal na mahal parin kita hera."
♡
BINABASA MO ANG
lost • jungmo
Fanfiction- in which jungmo lost someone he cared and lost his opportunity to tell his feelings towards the woman he loves the most. Will his efforts be appreciated or understood? Will he wait for her to come back? Or he will give up? An epistolary and narrat...
