Kızıl saçlarımı Visiyum'un yardımıyla ördüm. Daha doğrusu ben örerken o saçımı bozmaya çalışken.
Ona kızıl dalgalı -kıvırcığa yakın- saçlarım açıkken güzelmiş.
Götünden atmanın bu kadar.
Hızla ve gürültüyle aşağı inmeye başladım. Ortak salondaki Potter.
" Aferim Cia uyanmayan kalmadı. "
Yalandan öksürdüm .
" GÜNAYDIN HOGWARTS'IN EN ÇILGIN İNSANLARI. BUGÜN DE TÜM RUTİNİYLE HAYATINIZI YAŞAYIN."
Haylazca güldüm çünkü artık gerçekten herkes uyanmıştı
Yemek salonuna pata küte inerken gene salak olan Malfoy'a omuz attım.
Amaç itlik ve serserilik...
Tam laf dalaşına gireceğimiz sırada Bay Ben Karanlığım Riddle geldi.
" Laf atma Malfoy. İşine dön."
Deyince.
Malfoy gitmişti. Vay be Riddle'ın köpeği Malfoy.
Vibi sen Malfoy'ların gururunu kurtaracak tek Malfoy'sun .
" E kül kedisi beni niye kurtardın?"
" Külkedisi?"
" Hani o gerizekalıda 12 den sonra bok böceğine dönüşüyordu ya. Sen de hocalara mükemmel öğrencicilik oynuyorsun. İkinizde malsınız."
Kaşları kalktı. Kolumu öfkeyle tuttu. Bu onun zayıf yönüydü. Kolumu tutuşu acı versede ses çıkarmadım .
Son 1... 2... 3... Ve!
" Bay Riddle bir öğrenciye şiddet uygulamak yasak bu yaptığınız için cezaya kalacaksınız!"
Şah mat... Beni bu oyunda alt edemezsin bebeğim.
