SAUDADE

Gerçekler Acıdır!

"Sonra o seni unutur, sense yaşamayı."

Yıldız hastaneye varınca indi arabasından. Yavaş adımlarla hastaneye doğru yürüdü. Hastaneye girince kendi doktorunun odasına gitti hemen.

AKŞAM

Evine gelince indi arabasından evine vardığında ise karşısında yengesini gördü.

Y: Yenge?

N: yıldız?

Y:hayırdır? Ne işin var yine burda?

N: he yengem bu gece seninle kalacam abin yokta

Y: off peki peki

N: oflama yengeye hem sen nerden geliyün böyle?

Y: işlerim vardı

N: yılduz? 🤨 senun bu aralar çok mu işlerin var baa mi öyle geliyi?

Y: saa öyle geliyi

N: ne işiymiş bu?

Y: Saa ne yenge iş işte

N: neyse bunu sonra konuşuruz. kuzey " yıldız eve gelince baa haber ver konuşalım bi onunla " dedi

Y: ne konuşacakmış benimle?

N: ne bileyum ben vardır konuşmak istediği şeyler

Y:Ama benim onunla konuşacak birşeyim yok!

N: ooff yılduz darladin beni şimdi gidiyom kuzeyi çağıracam konuşacaksınız!

Y: Yengeeee! Zaten moralim bozuk bi de o öküzle uğraşamam!

N: uğraşırsun yılduz! diye bağırdı yıldızın yanından uzaklaşıp kuzeyin evine giderken.

Yıldız oflayıp yengesinin arkasından baktı o kuzeyin evine girince sinirle oturdu dışarda ki kanepenin üstüne. İçten içe merak etmiyor değildi kuzeyin onunla konuşacaklarını...

Kuzey nahidenin haberiyle çıktı evinden. Karşı evde oturmuş onu bekleyen yıldızı görünce gülümsedi. Adımlarını hızlandırıp yıldızın yanına gitti.

K: Selamın Aleyküm diyip oturdu yıldızın yanına.
Yıldızsa bunun aksine biraz uzaklaştı.

Y: Aleyküm selam ne konuşacaksın benimle?

K: lafı uzatmak istemiyorum yıldız. O yüzden konuya giriyorum hemen. Biliyorum bana kızgınsın, kırgınsın. Ama ben senin bana kırgın ve kızgın olmanı istemiyorum. Yani bana bir düşman gibi değil arkadaşın gibi bakmanı istiyorum. Ben sanki seni hiç bırakmamışım gibi düşün eski günlerde ki gibi arkadaş olalım.

Y: peki ben böyle düşünsem gerçekler değişecek mi? Hayır! Benim anlamam kısa bi zamanımı aldı "Gerçekler acıdır" kuzey. Umarım sen de bir gün bunu anlarsın.
Diyip oturduğu yerden kalktı. Tam adımını atacakken aklına gelen şeyle kuzeye döndü. Dolu gözlerle elini omzuna koyup gülümsedi.

Y: benim kimseye kızgınlığım da kırgınlığım da yok rahat olun!

Dedi ve eve girip hızla kapıyı kapattı. Kuzeyin yanında akmasın diye direndiği gözyaşları yanaklarında yol çizmeye başlamıştı bile. Kırgınlığım yok demişti oysa ki kalbi paramparçaydı. Herkese karşı güçlü duran kadın her zaman olduğu gibi yalnız kalınca koyvermişti kendini...

***

Kısa bir bölüm oldu ama umarım beğenirsiniz!🙏🏻❣