Merhaba,ben Güneş. 15 yaşındayım ve liseye geçtim. Aslında herşey liseye geçmemle başladı zaten desem pek yanılmam. Ortaokuldayken sadece dersleriyle ilgilenen,sınavlara hep çok sıkı çalışan,derslerine asılan ve aklında aşk olmayan bir kızdım.
Aşık olmak,sevgili yapmak bana göre değildi. Ve bütün hayatımda da evlenmeyi ve hatta sevgili yapmayı bile düşünmeyen bi kızdım... Ta ki 9. sınıfa geçene kadar...
Şöyle bi laf vardır ya hani,insan hep istediği kriterlerin tam zıttı insana aşık olur diye... Galiba bu söz çok doğru. Çünkü ben , yani aşkla ve sevgiyle hiçbir alakası olmayan Güneş,9. sınıfta asla aşık olmayacağım,belki de bi kere baktıktan sonra dönüp bi kere daha bile bakmayacağım bi çocuğa kendim bile şaşmama rağmen aşık oldum... Ve evet. Kendim bile şaşırdım hatta bi süre kabullenemedim. Aşık olduğumu arkadaşlarım hep söylüyorlardı ama ben kabul etmiyodum. Ama haklı olduklarını en sonunda kabul etmek zorunda kaldım.
Çünkü ;
Ona her baktığımda yüzümün aldığı şekle ve o an dünyayla ilişkimin kesildiğine Yeşim ve Melisa hep şahit oluyodu.
