Buiten de lijnen // J.Kluivert

drie

"Dus jij bent die nieuwe clubarts?" De drie jongens hadden geïnteresseerd zitten luisteren toen Eva zich aan hen had voorgesteld. 

Eva knikte. 

"Kunnen artsen ook Fifa spelen?" vroeg Noa terwijl hij haar aankeek.  

Eva haalde haar schouders op. "Ik weet niet of alle artsen dat kunnen, maar deze arts wel." 

Thuis speelde Eva wel eens Fifa. Meestal als ze oppaste op haar neefje, die een aantal jaar jonger was dan zij. Ze konden zich daar avonden mee vermaken. 

"Zin om vanavond mee te doen met ons Fifa avondje?" 

"Prima," glimlachte Eva. "Maar ik ben niet heel goed hoor."

"Maakt niet uit," zei Justin. "Noa is ook niet zo goed. Ik hoorde laatste dat zijn vriendin Lotte hem verslagen had en.." 

Eva moest lachen om de geïrriteerde blik die op het gezicht van Noa verscheen. "Justin," mompelde hij terwijl hij rood aanliep. "Je verpest mijn hele reputatie bij dit knappe nieuwe meisje." 

Deze opmerking zorgde ervoor dat Eva zich ongemakkelijk voelde. Gelukkig brak Justin de ongemakkelijke stilte door te vragen naar Noa's vakantie in Curaçao, samen met zijn vriendin. Eva begon met het eten van haar soep, die was gelukkig wat afgekoeld. Ondertussen luisterde ze naar het verhaal van Noa dat werd onderbroken door Ronald Koeman die met zijn lepel tegen zijn glas tikte. 

"Mag ik even jullie aandacht?" Zijn zware stem galmde door de eetzaal. Alle stemmen, die eerder klonken, waren meteen stil. Alle ogen waren op de coach gericht, die opstond van zijn stoel. "Fijn dat jullie er allemaal zijn. Ik hoop op een goede en vooral ook lange tijd samen." Bij die laatste woorden glimlachte hij even. "Ik wil jullie even kort voorstellen aan wat nieuwe staff-leden..." 

Eva kreeg een kriebel in haar buik toen ze bedacht dat Ronald ook haar hiermee bedoelde. Ze hield niet zo van zulke momenten. Door de zenuwen vergat ze te luisteren naar wat Ronald zei. Ze werd uit haar gedachte opgeschrikt door Justin, die tegen haar arm duwde. 

"Je moet even opstaan," fluisterde hij. 

Met een rood hoofd stond Eva op. Ze voelde alle ogen in de zaal naar haar kijken en zelf keek ze gespannen naar Ronald Koeman. "Welkom Eva," glimlachte hij naar haar. "Fijn dat je erbij bent."

Opgelucht was ze toen ze weer ging zitten. Ze hield niet van zulke aandacht..  Stil at ze haar soep verder terwijl Noa verder ging met zijn verhaal over Curaçao.  

Haar telefoon die naast haar bord lag lichtte op. Ze had een snapchat gekregen. Met haar wijsvinger ontgrendelde ze haar telefoon en ze kreeg een vervelende kriebel in haar buik toen ze zag dat haar zoekpagina nog open stond, met Justin Kluivert als zoekopdracht... Voorzichtig keek ze op en haar ogen vonden meteen die van Justin. Ze voelde haar bloed naar haar hoofd stijgen. Hij had het gezien.. 

"Je kan ook alles aan me vragen hoor," zei hij, er vormde zich een kleine grijns op zijn gezicht. "Dan weet je zeker dat het klopt." 

Eva wist even niet wat ze moest zeggen. Ze keek weg. Geluk had ze dat Noa druk aan het vertellen was over de vakantie. De andere twee jongens leken helemaal niets te merken. Met haar vrije hand klikte ze haar telefoon uit en nam ze ongemakkelijk nog een hap van haar tomatensoep. 

"Het is niet erg hoor," zei Justin. Toen ze opkeek zag ze Justin's vriendelijke ogen naar haar kijken. De grijns had plaats gemaakt voor een kleine glimlach. Deze glimlach stelde haar wel gerust, al was het maar een klein beetje. 

Haar wangen gloeiden nog steeds, ze gaf hem een glimlach terug. "Gelukkig." 

Waarom zei ze dat? Ze kon zichzelf wel voor de kop slaan. Waar sloeg dat nou weer op.. 

"Hey Eva." Ze hoorde de stem van Bridget achter zich. Eva draaide zich om en zag Bridget achter haar staan. Ze glimlachte naar haar. 

"We gaan zo vergaderen, kom je mee?" vroeg Bridget haar. 

Zachtjes zuchtte Eva, van opluchting. Nu kon ze eventjes weg uit deze ongemakkelijke situatie. Ze nam nog een laatste hap van haar soep. Haar eten was op. "Ik kom eraan. Ik zet nog even mijn dienblad weg."  

"Tot vanavond Eva," zei Justin toen ze opstond van haar stoel. "Zal ik je komen ophalen?" 

Door het ongemakkelijke voorval was Eva helemaal vergeten dat ze toegezegd had mee te doen aan de Fifa avond. Ze haalde haar schouders op. "Prima." 

Ze schoof de plastic stoel aan de tafel en pakte het dienblad van de tafel. "Tot vanavond." 

De twee jongens keken op van hun gesprek en wuifden beide. "See you later." 

Met haar dienblad in haar hand liep Eva weg van de tafel waar Justin Kluivert met zijn vrienden zat. Ze zette het dienblad in het wasrek en vervolgende waar weg naar de vergaderruimte waar Bridget al met een aantal artsen zat. 

Na drie kwartier kwam de vergadering eindelijk tot een einde. Eva voelde dat ze toch wel moe was geworden van de reis en van alle indrukken van de afgelopen dag. 

"Ik hoop dat alles zo duidelijk is," besloot Bridget de vergadering. "We hopen morgenochtend voor de training weer even bij elkaar te komen, dat zal vast rond een uur of tien zijn."

Iedereen stemde in. Vervolgens keek Eva toe hoe verschillende mensen de vergaderruimte verlieten. Bridget kwam op de stoel naast Eva zitten. 

"Is alles ook een beetje duidelijk voor jou?" vroeg ze aan Eva. 

Eva knikte. "Ik denk van wel. Morgen tijdens de training is het belangrijk dat ik aanwezig ben en dat ik help waar nodig is, toch?" 

"Precies." Bridget knikte.  "Jou kennende komt dat helemaal goed." 

Ze was blij dat Bridget zoveel vertrouwen in haar had, maar aan de andere kant schepte dat ook weer veel verwachtingen. Eva nam afscheid van Bridget en vertrok naar haar eigen kamer. Daar plofte ze weer neer op het bed. Ze schopte haar witte schoenen uit en sloot haar ogen, maar voor even zodat ze even uit kon rusten. Het duurde niet lang voor ze in slaap viel..