Buiten de lijnen // J.Kluivert

vier

"Eva? Eva?"  Ze hoorde een bekende stem roepen. "Eva! Je moet het veld op gaan! Je moet gaan helpen!" 

Snel frommelde Eva de verbanden op de duwde ze in de verbanddoos. Om zich heen hoorde ze het publiek schreeuwen en roepen. Maar ze zag alleen een jongen zitten, op de middenstip. Hij greep naar zijn enkel. Zijn gezicht was nat van de tranen. 

Ze probeerde naar hem toe te rennen maar op een of andere manier lukte het niet. Ze leek steeds langzamer te gaan en de jongen leek steeds verder weg te gaan. 

"Eva! Ga hem helpen!" hoorde ze weer de stem. "Eva! Je moet hem helpen!!"

Ineens was ze niet meer op het voetbalveld maar in een grote witte kamer. In een hoek van de kamer zat de jongen. Precies dezelfde jongen. Ze kon zijn gezicht opnieuw niet zien door de tranen. 

"Eva! Ga hem helpen!" hoorde ze weer. 

Toen hoorde ze heel hard kloppen op de deur terwijl ze geen deur in de kamer zag. Ze probeerde naar de jongen toe te rennen maar hoe harder ze rende, hoe verder ze van hem afging. 

Ze hoorde opnieuw kloppen op de deur.. 

"Eva!  Ga naar hem toe!!" 

Eva schrok wakker en had een paar seconden nodig om te beseffen dat ze niet in haar eigen kamertje in Nederland was. Opnieuw hoorde ze iemand op de deur kloppen, dat was dus helemaal niet in haar droom.. 

Nog een beetje slaperig van de gekke droom strompelde ze naar de deur. Aan de andere kant van de deur stond Justin. 

"Zo," grijnsde hij toen hij haar zag. "Heb je lekker geslapen?" 

Eva keek verbaasd. "Hoe weet jij dat ik geslapen heb?" 

"Kijk maar in de spiegel," lachte Justin terwijl hij achter haar langs de kamer binnenliep en op het bed plofte. 

Eva draaide zich om en zag in de grote spiegel dat haar haar enorm warrig zat, dat werd nog moeilijk om uit te borstelen. Op haar gezicht zat een afdruk van haar telefoon, waar ze op had gelegen. Ze zuchtte. 

"Wat is er?" vroeg Justin, die uitgebreid op het bed was gaan liggen en naar haar keek. 

"Weet je wel niet hoeveel werk het kost om mijn haar weer goed te krijgen," mompelde Eva terwijl ze tussen de inhoud van haar handtas, die inmiddels op het tafeltje lag, naar haar borstel zocht. 

Ze begon de klit van onderaf aan uit te borstelen terwijl Justin naar haar bleef kijken. Dat gaf haar een ongemakkelijk gevoel. Gelukkig begon Justin verder te praten. 

"Maar nu heb je nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag.." zei Justin. 

Eva dacht even na. "Welke vraag?" vroeg ze terwijl ze haar haar verdeelde in twee delen, zodat ze de klitten er makkelijker uit kreeg. Ze ging op het puntje van het bed zitten. 

"Of je lekker geslapen hebt," herhaalde Justin de vraag die hij haar eerder gesteld had. 

Eva haalde haar schouders op. "Ja, ik denk het." 

Na een poosje had Eva de klitten uit haar haar geborsteld en waren ze klaar om te gaan. Eva volgde Justin op weg naar de kamer van Memphis, waar de jongens hadden afgesproken. Daar aangekomen merkte Eva dat de jongens dit Fifa toernooitje behoorlijk serieus namen. 

Op het bed was geen plaats meer en dus ging Eva tegen de muur aan zitten. 

"...... en de laatste ronde speelt Eva tegen Steven." Memphis wees het aan op een A3 papier waar alle namen in een slordig handschrift op waren geschreven. "Vervolgens hebben we de kwart-finale, de halve finale en natuurlijk de finale." Hij prikte het papier met twee punaises op de muur. 

De eerste twee spelers kregen een controller begonnen met het spelen van een spelletje. 

"Wil je wat drinken?" vroeg Steven aan Eva. 

Hij was naast haar komen zitten. 

"Je gaat haar toch niet dronken voeren hé?" grijnsde Noa. "Ben je bang dat je niet van haar kunt winnen?" 

Steven keek hem aan. "Ik ben nergens bang voor," zei hij stoer. "Maar wat wil je Eva?" 

"Doe maar water," glimlachte Eva naar hem. "Dankjewel." 

Steven stond op en haalde wat water voor Eva. Ondertussen zag Eva dat het Justins beurt was. Makkelijk won hij de wedstrijd. Eva moest toegeven dat hij erg goed was in Fifa. Na een paar wedstrijden was ook Eva aan de beurt. Haar vingers gleden over de kleine knopjes van de controller en voor ze het wist scoorde ze goal na goal. De jongens keken hun ogen uit, ze moesten toegeven dat ze dit niet hadden verwacht. 

Nadat ze van Steven won, won ze ook van Donny in de kwart finale. De halve finale speelde ze tegen Noa, ook deze won ze. Bij Justin ging het even goed en hierdoor kwam het dat ze beide in de finale kwamen en tegen elkaar speelden. 

"Moge de beste winnen," zei Justin terwijl hij met een grijns naar haar keek. De opstellingen van beide teams kwamen in beeld. 

"Succes Justin," glimlachte ook Eva. Ze pakte de controller nog eens goed vast en keek gefocussed naar het scherm. Ze was zeker niet van plan om deze wedstrijd te verliezen. 

De wedstrijd begon meteen goed voor Justin. Vanuit de aftrap had hij de bal en al meteen scoorde hij een goal. 

"Shit," mompelde Eva, de grijns op het gezicht van Justin werd alleen maar groter. 

Maar later veranderde de wedstrijd en scoorde Eva twee andere goals. Toen het eindsignaal klonk sprong Eva met een glimlach op. De jongens begonnen te klappen. 

"Gefeliciteerd," zei Justin terwijl hij haar een hand gaf. "Je was echt de beste." 

Ze kon wel aan Justin zien dat hij het eigenlijk helemaal niet leuk vond om te verliezen. Logisch ook, Justin was een voetballer. Voetballers houden er niet van om te verliezen. 

"Dankjewel," glimlachte Eva. "Maar jij was ook heel goed hoor!"

Nog even bleef Eva op de kamer van Memphis maar al snel voelde ze zich enorm moe worden. Ze besloot terug te gaan naar haar eigen kamer en op tijd te gaan slapen. Morgen zou namelijk weer een lange dag worden.. 

Twee hoofdstukken in één dag!!