Pansiy.
Hermonie geceleri ağlıyordu.
Çok kötü durumdaydı sabaha kadar onun yanında kalıyordum.
Ama artık uykusuzlukdan şişmiş ve morarmış gözlerimi açamıyordum.
Bir hafta boyunca böyle sürdü.
O hiçbir şey yemedi ben ona yedirmeye çalışırken yiyemedim.
O benim kadar güçlü değildi.
Draco'nun böyle birşey yapacağını tahmin ediyordum ama hermonie ve beni bırakıp gidiceğini hiç sanmıyordum.
Bu sabahta yine güneş doğarken omzumda uyuyan ağlamaktan sesi kısılmış ve tamamen harap olmuş hermonie'nin yanından kalktım.
Drcao yoktu ve onun yanında birinin güçlü durması gerekiyordu.
Çünkü drcao olsa kendini salmazdı ne olursa olsun güçlü dururdu.
"Pansiy....?"
" burdayım hermonie"
Kalktım ve giyindim.
Daha sonra da beraber kahvaltı etmeye gittik.
"Birşeyler ye"
"İstemiyorum pasniy."
"Hermonie lütfen yapma!"
"Tamam..."
Zorla da olsa birkaç lokma yedikten sonra derse gittik.
Harry Ron Giniy..onlar da hermonie' ye destek veriyordu.
"Birşeyler yedimi pasniy?"bana soran gözlerle bakan harrye baktım.
"Evet"
"Sende biraz dinlen ben hallederim"
"Olmaz onu bırakamam"
"......"
Dersleri zar zor dinliyordum.
Ya hermonie'ye bakıyordum ya da uyuyordum.
Herkes bize geçiceğini söylüyordu ama olmuyordu.
Çünkü ben her üzüldüğmde drcao yanımdaydı.
Her düştüğümde.
Her ağladığımda.
Zor durumda olduğumda.
Şimdi de üzgündüm çok zor durumdaydım.
Ama sorun şu bunlar o olmadığı içindi.
Evde bir sıkıntı yaşadığında onlara kaçardım annemle konuşup hallederdi herşeyi.
Başım belaya girdiğinde herzaman o kurtarıldı beni.
Çoğu zaman benim yüzümden dayak yedi.
Ama biz hep birbirimizden destek alarak yapıyorduk bunları.
Çünkü birimiz düştüğünde diğeri kaldırıyordu.
Şimdi ben onun çelmesine takılıp düştüm şimdi beni kim kaldırıcak?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bayan malfoy(Bitti)
Fanficİkinci kitap yakında! hogwarts da altıncı yıl. drako Hermonie den hoşlanmaya baslar ama açılamaz o sırada birsürü sorun beraberinde duygularını saklamak zorunda kalır. lord voldemort un yeniden canlanması. babasının baskısı. ve hermonie ye karşın ol...
