Hiro No Fukkatsu

Hiro No Fukkatsu- Bölüm 3

Yaklaşık 1 ay oldu sanırım emin değilim ... O olaydan sonra okula gittiğim söylenemez dışarı çıkmadım hatta odamdan bile çıkmadım. Arkadaşlarım ne zaman boş vakit bulsalar geldiler görüşmek istemedim..Hala o sesi duyuyorum bana sürekli '' üzgünüm Ryou..çok üzgünüm '' diyor .. Hala rüyalarım devam ediyor o ses ve rüyalar belki de bir anlamı vardır. Bugün okula gitmeyi düşünüyorum 2-3 saat kadar uyumuştum bu bana yeterlilik iyi hissetmezsem geri dönerim.Ai onu sabah gelip '' bugün gelecek misin abi ..? '' Diye sorardı.Hiç pes etmeden ben ise cevap vermezdim.Bu sabah geldiğin de yine sordu ben de

Ryou: Hey Ai söylesene diğerleri neler yapıyor ...

Ai Ryou'nun ona cevap vermesinden o kadar mutlu oldu ki gözleri yaşardı: Abi..onlar iyiler ama seni de çok özlediler!

Ryou: Anladım..o zaman bekle bugün seninle gelicem.

Ryou'ya yavaş yavaş hazırlandı ve odadan çıktı Ai Ryou'nun gözlerinin içine bakıyordu mutluydu. Aşağı indiler ve Akemi Ryou'yu görünce yüzün de ufak bir tebessümle onu karşıladı.

Akemi: Günaydın Ryou-kun

Ryou: Günaydın anne

Birlikte kahvaltı yaptılar, ailesi Ryou'yu neşelendirmeye çalıştı. Pek işe yaramasada kavhaltıyı yapıp çıktılar.

Akemi: Okuldan sonra hızlı gelin görüşürüz

Ai ve Ryou: Görüşürüz anne

Okula doğru giderken Yoko onlardan biraz ilerde yere bakarak yürüdüğünü gördü , Ryou ''Anlaşılan birbirimize ihtiyacımız vardı ben de kendimi kapattım bu doğru değil onların yanında olmalıydım ...'' hızlı adımlarla Yoko'nun yanına geldi.

Yoko: Ahh! Beni korkuttun .. Ryou sensin .. aptal herkes seni merak etti! (ona sarılır)

Ryou: Ohh özür dilerim ... (üzüntüsünü saklamak için gülümser)

Ai: Hey! Ona sarılmasan da olur

Yoko kızarır ve hemen Ryou'yu bırakır. Beraber okura doğru giderlerken Yoko okulda olanlardan bahseder, okula yaklaştıkların da için bir burukluk kapladı ama belli etmemeye çalıştı.Okula dışardan kafasını kaldırıp baktıktan sonra içeri girdi ve ayakkabı dolabını açtığında 2-3 tane mektup buldu.Kafası karıştı çünkü bunlar aşk mektubuydu.

Yoko ve Ai donup kalır.

Ai fısıldayarak: hihihi Abime yaklaşan kim olursa olsun öldürürüm hihihi

Yoko şaşkına döner: Aa-aşk mm-mektubu mu !!!

Ryou: Heyy sakin olun bizim çocuklardan birinin şakasıdır. Hadi sınıflarımıza geçelim.

Ryou mektupları çantasına koyar, sınıfa doğru yönelir başı öne hafif eğiktir tam düşüncelere dalacakken yüzünü yastık gibi kaplayan bir şey olduğunu fark eder.Bir eliyle yastık sandığı Sakura Sensein sağ göğsünü avuçlayıp sıkar.

Ryou: Bu kesinlike yastık değil ve sanırım gözümü açtığım da tokat için hazır olmalıyım değil mi?

Sakura Sensei: Aman Aman Ryou-Kun?

Ryou '' bu ses ?? '' gözlerini açıp hafif kafasını kaldırır ve bir an da geriye fırlar: Sensei !! özür dilerim dalmışım

Sakura Sensei: Imm sorun değil Ryou-kun dersine geç kalma

Sakura Sensei yanından geçip gitti, Ryou ufak bir şok geçirdi okula gelir gelmez, derin bir iç çekip sınıfa girdi, gözleri arkadaşlarını aradı ve en arkada birlikte oturduklarını ve ona baktıklarını gördü. Ne kadar dizlerinin üstüne çöküp ağlamak istese de bunu yapmadı güçlü olmak zorundaydı.