Loving Him Secretly

Chapter 3

It's 6:30 and maya-maya ay mag sstart na ang pool party ko and kanina pang nagdadatingan ang mga friends and cousins ko.Also nandito na rin si Joanna.Ang supt na swimsuit ni Joanna ay plain na royal blue swimsuit na partner na shorts na medyo ripped na bagay na bagay sa kanya.At ako naman ay may suot na maroon na swimsuit pero plain lang din pero and suot ko naman ay parang palda short na maroon din
kase terno.

Habang hindi pa nagsisimula ang party ay naisipan kong itanong kung bakit niya inimbita si Adrian.Halatang biglang napatahimik si Joanna.Hanggang may ilang minuto kaming binalot ng katahimikan bago siya magsalita.

"Ah kase,ano kase eh"parang nauutal niyang sabi.

" Ano nga kase?"ngayon mas seryoso ko nang tanong sa kaniya.

"Ganito kase yan Chantile,tumawag siya sa akin at nakiusap siya na kukunin niya yung number mo sa akin.Kase yung dati mo daw na number ay di na niya matawagan.Kaya ayon nakiusap eh alam mo naman ako di din makatiis kahit kanino."

"Pero galit pa rin ako sa kaniya ha!"
mahaba niyang paliwanag.

"Okay lang yan Joanna naiintindihan naman kita eh.At gusto ko rin namn siyang maka usap ulit.Marami lang akong gustong itanong sa kanya at malaman.Tara na nga sa baba hinahana 7:00 na din naman eh."
pag-iiba ko ng usapan paglatapos non ay bumaba na kami.

"Uhm,btw inimvite ko nga pala yung pinsan ko si Raphael.Okay lang naman yun di ba?".

" Oo nainvite mo na din naman eh HAHAHHAHAHAHA".maikli kong sagot.

Pagkapunta namin sa may pool area ay tumambad sa amin ang maraming bisita.Ang iba ay umiinom ng mga drinks at ang iba na man ay nagliliguan na.Maya maya pa ay nakita ko na rin si Mommy at saka namin nilapitan ni Joanna.

"Mommy pinasimulan mo na pala yung party?" tanong ko.

"Ah oo hija,kani kanina pa,kase antagal mo naman bumaba eh.O siya hija!ikaw na bahala sa mga bisita mo ha.Aayusin ko lang yung mga pagkain niyo at maiinom para mamaya."

"Ok Mommy sige na po!"

Pagkatapos naming magusap ni Mommy ay agad namin pinuntahan ni Joanna yung classmate at iba pa naming kaibigan.At maya maya pa nga ay may lumapit sa aming isang lalaki na hindi pamilyar sa akin.At sabay na nagabot ng usang malaki laking regalo.

"Hi Happy birthday! gift ko para sayo" sabay niya ako nginitian.

"Oh uhm, thank you!" maikling tugon ko."Uhm sino ka nga?"pagtatanong ko.

"Oh im Raphael!sorry nakalimutan kong magpakilala" sabay offer nang kamay niya.

"Ah ikaw yung pinsan ni Joanna" sabay namang tanggap ko sa kanyang kamay."Magpapakilala lang ako ng formal.Im Chantile Anne Alonzo.And...enjoy the party pala ha!Punta lang ako doon.Joanna ikaw na bahala sa kanya pupunta lang ako don.Byeee!".sabay ngiti ko sa kanya.

Pagkatapos kong makipag usap kila Raphael ay pumunta naman agad ako sa mga pinsan ko.

Nang walang ano ano'y biglang may nakita akong isang pamilyar na lalaki.Pagkakitang pagkakita ko sa kanya ay bigla naman akong kinabahan ng husto at para bang napako ako sa kinatatayuan ko.Ilang segundo pa nga ay siya'y nasa harapan ko.

"Hi Chantile, Happy birth day!Eto oh gift ko" Bati niya sa akin

"T-thanks Adrian.uhm kumain kana muna doon oh andon yung mga pagkain!" pilit na ngiti kong sagot sa kanya.

"Wait Chantile usap muna tayo oh please!"

Ngayon naman nakita ko ang lungkot at pagiging seryoso niya expression.Kaya payag din ako.

"O sige,doon tayo" sabay turo ko sa mga bakanteng upuan na walang bisita.Sa pagpunta naman namin doon nakita kong napatingin sa akin si Joanna.Saka naman akon tumango at ngumiti lang sa kanya.

"Anong paguusapan natin?" pilit na ngiti kong tanong.

"Chantile gusto ko lang sanang magpaliwanag tungkol sa nangyare sa atin dati."

"Ah yung nangyari three months ago?Hayaan mo na yon matagal na yun eh".pilit parin ang aking mga ngiting ipinapakita sa kanya." Alam mo matagal na kitang napatawad kaya kahit hindi ka na magpaliwanag ayos na sa akin yon."

Nagulat ako sa mga sumunod na nangyari bigla na lang niya akong yinakap at humagulhol ba lang siya sa akin.Sabay muli niyang paghingi ng tawad.

"Sorry Chantile!s-s-sobrang nagsisi ako sa mga ginawa ko sayo.Sorry talaga"

"Okay na nga sa akin wag ka nang mag alala napatawad na talaga kita kaya wag ka nang umiyak diyan"!Sa pagkakataong ito tumigil na siya sa pag iyak."

"Tara na nga doon kanina pang nagsimula ang party ko eh!" pagiiba ko nang usapan namin agas din kaming bumalik doon sa pwesto nila Joanna.

Habang lumilipas ang mga oras napapaisip din ako sa mga sinabi ni Adrian.Napatawad ko na ba talaga siya?Wala na ba talaga yung sakit na iniwan niya?Para kaseng niloloko ko lang yung sarili ko eh.Ngayon ay dalat masaya lang ako ngayon pero di ko alam kung sasaya ba ako ngayon kase parang ang bigat nanaman ng pakiramdam ko.Sana matapos na ang gabing to.

End Of Chapter 3