Pumasok na ako sa kwarto namin ni Mama.
"Okay ka lang anak?"- napatigin ako Kay Mama
"Okay lang po ako"- sabay huminga ako sa tabi nya.
"Mahal po kita ma"- Sabi ko sabay yumakap sa kanya
"Mahal din kita at kahit di kita anak minahal kita na parang anak ko na. Kaya wag mong kakalimutan yun"- tumango ako sabay hinalikan nya ako sa ulo.
Hindi nga ako ang tunay nyang Ina. Simula pa nong bata pa ako sinabi ni mama na iniwan daw ako sa pinto nila mama Maria kaya walang ka alam2x si mama kong sino ang mga magulang ko.
Two days Later.
Habang nag didilig ako ng mga halaman biglang nag salita si Lola.
"Apo, san ka ba galing? Tulongan mo nga si Sandra sa pag didilig ng mga bulak2x"- Kaya ko namang mag dilig nang mag isa pero siguro aabutin ng gabi sa dami ba namang mga klase klasing halaman at bulak2x ang nandito may mga hardinero din naman sila lola pero kinahiligan ko na rin kasing mag dilig
Nakita Kong nag simula ng mag dilig si Ismael sa kabilang side. Nang naramdaman Kong binabasa nya ako ng tubig.
"Ismael! Kakaligo ko Lang!"- may pag kainis kong sabi.
"Eh, di pa ako naliligo eh"- sabay basa naman nya saakin.
"Ismael!!"- sabay pag basa ko rin sa kanya kaya napatigil ako.
"Ahh ganon ahh"- sabay tinutok nya Ang hose saakin at binasa na ko.
"Ismael, Tama na!! Ayuko na!!"- sabay narinig ko ang tawa ni Lola at tawa ni Ismael.
YOU ARE READING
Eleven Eleven
Short StorySandra Ang babaeng Ang gusto Lang ay mabuhay na kasama Ang taong Mahal nya si Ismael na kababata nyang kaibigan. Pero hanggang saan Niya itatago Ang kanyang nararamdaman?
