sahte kalp

2

Babamın dedikleri beynimin içinde yankılanıyor ama elimden ağlamaktan başka hiçbirşey gelmiyor kardeşimi geriye getiremem ama hayatım boyunca bu yükü sırtımda taşıyabilecegim kadar taşıyacagım , ta ki !yükü taşıyamayıp kardeşim gibi melek olup huzura erene kadar

Düşünmenin bana bir şey katmayacagını düşünüp kendi kendime silkelendim bu hayatta herşeyi kendi başıma yapmak zorundayım . kendi kendimi de silkelemek bana düşer

Ayakkabılarımı giymek için , parçalanmış bez ayakkabılıgıma dogru yürüdüm zaten bir tane ayakkabım vardı .
Ben bile kendime acıyordum sen küçükken bir eli yagda bir eli balda yaşa sonra gel buralarda sürün vicdanım bir yandan aklım bir yandan beni gece gündüz rahat bırakmıyor

Ayakkabımı ayagıma giyip yavaş yavaş dogruldum gece gündüz mesaiye kalıp çalışırsam tabi ki oram buram agrır , dogrulup sırtımı iki yanıma dönerek kıtlattım agrı en azından birazcık rahatladı , evden çıkıp kapıyı altlı üslü 3 kere kilitleyip çevirdim .

Apartmandan çıkıp eski evlerin , hordacıların, eski çeşmenin başında su doldurup dedikodu yapan kadınları yavaşça süzdüm her gün bu görüntüyü görüp de bıkmamak benim sanırım hayat felsefem , mahallemiz de sık sık su kesintisi oldugu için kadınlar gene çeşmenin başına çonaşmışlar başımı küçük kol saatime çevirip işe geç kaldıgımı anlamam kısa sürdü , depar atarak yokuşu çıkmaya başladım bu eski mahallenin en sevmedigim yanı bu yokuş , hayat bana ilk defa güldü tam yokuşu çıktım T30 duraga geldi otobüse binip akbilimi okuttum otobüsün ortasına dogru yürüyüp bir yere sıynaştım etrafa bakarak yola devam etmeye başladım .
Agız kokusu yayılmaya başladı ben de hasret kaldıgım koku nerede kaldı diye merak ediyordum şu , emeklilere çok sinir oluyorum ya soğan yiyip ya da sarımsak yeyip otobüse biniyorlar sanki insanlara garezleri var elimle burnumu kapatıp sabır çekmeye başladım .

Otobüscü hangi semte gelirsek görme engelli bireyler için semtin adını söylüyordu , sonunda iş yerimin oraya konya altına geldik konya altı antalyanın zengin ve ünlü bir semti bazenleri bir çok ünlüyle bile karşılaşıyoruz geçen gün enes baturla karşılaştık zaten kendisi de konya altında oturuyor kagıda imza attırıp fotoğraf çekindik , otobüsten inip sahil boyu yürümeye başladım
İş yerine girip formamı giydim, iş yerinin en sevdigim özelligi ünlü markaların kıyafetlerinin renklamını yapmak genel hayatımda asla giyemeyecegim kıyafetleri giymek kendimi çok iyi hissettiriyor , önlügümü belime geçirip arkadan sıkıca bir dügüm attım , tepsiyi elime alıp yeni gelen müşterilerin masasına doğru ilerledim , "buyrun bey efendi "diyip menüyü uzattım adam elimi tutarak , elime sürtünerek menüyü göz kırpıp elimden aldı buna alışık oldugum için ses etmedim bu işe çok ihtiyacım var geçen sene bana asılan bir müşterinin kafasına sandalye geçirdigim için işten kovuldum üstüne bir de nezarette yattım , adam elini gözümün oraya kaldırarak parmagını şıklattı , adama dogru başımı çevirdim " buyrun " diyerek adama baktım adam elini çenesinin altına koyarak " seni yatagımda dalgın bir şekilde kendinden geçmiş bir şekilde düşündüm de kalbim durdu dedigi an elim ayagım boşandı , ne yaptıgımı bilneyerek kendimden geçtim adamın kafasına menüyü geçirdim vurdukça vuruyorum sanki hayatın tüm yükünü bu adamın üstne boşaltırcasına vurdum adam yere yıgılıp bayıldı insanlar film seyrediyor gibi beni izliyordu bazıları korkarak bazıları şaşkınca kendime geldigimde iş işten geçmişti