27/04/2008
'Bahçeden annemle beraber çıkarken ilk kez görmüştüm onu. '
Yan taraftaki eve yeni birileri taşınıyordu. Anneme çok ısrar etmiştim gidip bakmak için. Kim olduklarını çok merak ediyordum. Belki de benim yaşlarımda çocukları vardı ve arkadaşım olabilirdi.
"Anne lütfen gidelim. Komşumuz olmayacak mı onlar?"
"Tamam da Emrecim daha yeni taşındılar ve şimdi gidersek rahatsız etmiş olabiliriz"
"O zaman uzaktan bakalım. Nolur?"
"Neden bu kadar ısrar ediyorsun Emre?"
"Çünkü yeni arkadaşım olabilir!"
Anneme surat asmıştım. Her zaman bu halime dayanamayan annem istediklerimi yapardı. Yine yapacağını düşündüğüm için üzülmüş gibi yapıyordum.
"Tamam canım hadi gel gidip bakalım"
Gülümseyerek anneme baktım. Ellerimi çırparak sevinç gösterimi yaptım. Ayakkabılarımı giyerek annemi bekledim.
Bahçeden annemle beraber çıkarken ilk kez görmüştüm onu
Ev eşyalarının olduğu kamyonun hemen yanında duruyordu. Sevinçle ellerini çırpıp annesine birşeyler anlatıyordu.
Sarı saçları belinden aşağıya geliyordu ve saçındaki pembe toka çok tatlı duruyordu. Annemin elini bırakarak onun yanına koştum. Tanışmak istiyordum.
"Emre dur oğlum. Yavaş!"
Annemin sesini bile duymuyordum. Yeni komşularımızla tanışmak istiyordum. Her ne kadar hızlı gitsemde annem bana yetişmişti.
"Merhaba"
Annem o sarışın kızın annesine seslendi. Kadın bize dönüp gülümseyerek selam verdi. Ben ise sadece o kıza bakıyordum. Kız çok garipti. Adını öğrenmeliydim.
"Hoşgeldiniz evinize. Ben Sevda hemen şuradaki evde oturuyorum. Taşındığınızı görünce gelip hoşgeldiniz demek istedim."
"Merhaba Sevda Hanım. Ben Tuğba. Evet bizim için biraz ani bir taşınma oldu ama teşekkür ederiz"
"Lütfen sizli bizli konuşmayalım. Artık komşu olacağız"
"Teşekkür ederim tekrardan. Çok naziksiniz"
"Bu da benim oğlum Emre. Tanıştırayım sizi. Daha sekiz yaşında"
"Memnun oldum Emre"
Kadın yani yeni komşumuz Tuğba Abla gülümseyerek bana elini uzattı. Büyük biriymişim gibi davranıyordu. Çok garipti. Sevecen ve tatlı bir kadındı. Elini tutarak bende gülümsedim.
"Benim kızım Ceren. Ve şansa bakın ki yedi yaşında. Emre'yle çok iyi anlaşacaklarını düşünüyorum. Yaşları çok yakın."
"Kesinlikle iyi anlaşacaklardır Emre uyumsuz biri değildir ve sizin taşındığınızı görünce yeni arkadaş edinme fikri ile ısrarla buraya geldi"
Gereksiz ve uzun sohbeti boşvererek Ceren'e elimi uzattım. Annesi gibi gülümseyerek elimi tuttu. Gözleri maviydi. Limon gibiydi.
"Merhaba Emre"
"Merhaba. Tanıştığıma memnun oldum."
Elini çektiğinde kendimi garip hissettim. Ceren benden biraz kısa biriydi ve bir yaş vardı aramızda.
"Anne ben Emre'yle bahçede gezmek istiyorum"
Annesi Tuğba Abla gülümseyerek başıyla onayladı ve beni kolumdan çekip bahçelerine götürdü. Hiç çekingen veya utangaç biri değildi.
