Hastane

23 3 1
                                    

Gözlerimi açmamla annemin ağlayan gözlerini gördüm. Babam, Deniz,Irmak ve Müdür Bey'de yanımdaydı konuşamadım nedendir bilmem konuşmak istesede sesim bi türlü çıkmadı.

Ben onlara bakarken kapının tıklanma sesiyle Doktor ve Polis beyler geldi. Doktor benim durumumun iyi olduğunu ve konuşabileceğimi soyledi fakat ben sesi mi çıkaramadım bi kaç soru sordular ama cevap veremedim annem daha çok telaşa kapılarak göz yaşlarına boğuldu. Onu sakinleştirmeye çalışırken Babam Polislere
-Daha sonra gelseniz olur mu?dedi
-Tabi biz burdayız kendine geldiği zaman haber verirseniz iyi olur. Dediler ve odadan çıktılar. Doktor anneme dönerek bu yaşananların normal olduğunu durumun gayet iyi olduğunu fakat küçük bi sorunumuz olduğunu söyledi(O bilmiyodu ki benim hayatımın nasıl zehir olacağını). Annemse daha sakin bi ses tonuyla
-Doktor bey kızımın neyi var diye sordu
-Acıya fazla duyarlı. Dedi doktor korkmuştum iyimi kotumu hiçbirimiz karar veremedik

Uzun bi sesliliğin uzerine bu sessizliği Annem bozdu
Doktora dönerek
-Bu ne demek doktor bey ? Dedi ve doktor bana dönerek
-Kızınıza küçük bi test yaptıktan sonra olaya kesin bi gözle bakıcagız tahminlerimize gore kızınız Cıpa hastası yani acı hissetmiyor
Annem uzun bi süre düşündü ve yine dakikalar suren bi sessizlik ama kimse bilemez bu sessizlik benim için saniyeler degil seneler geçmiş gibi hissettiğimi sonra yine annem
-Küçükken sürekli düşer ve yaralanırdı ama bu sebepten hiç ağladığını hatırlamıyorum. Dedi doktorda anneme
-Tahminlerimde yanılmıyorum galiba dedi bu soyledigim hastalık bebeklikten hatta anne rahminden bu  yana gelen bi rahatsızlık Dunya üzerinde 500'ü geçmediği düşünülüyor. Dedi
Babam telaşa kapılarak
-Tedavisi var mı peki? Diye sordu
-Malesef Beyfendi tedavisi mevcut değil çok kolay bi hastalık olarak görünuyo ama kızınız ve siz gerçekten zor zamanlardan geçeceksiniz anlaşılan. Dedi üzgün bi ses tonuyla
Bense bi anda anlayamadığım bi şekilde hıçkırıklara boğuldum konuşmuyodum sadece agliyordum sadece aglamak istiyordum ve agliyordum. Doktor hemşireyi çağırdı ve bana sakinleştirici verilmesini söyledi seruma verilen ilaç saniyeler sonra etkisini gosterdi ve ben sessizce ic çekerek yatağıma yattım ve bedenim istemsizce kendini uykunun kollarına bıraktı...

Acısız AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin