Thrygo Walton: An evil one

CHAPTER 2: HIS LUST

YALINE'S POV

Pagkagising ko kinaumagahan ay nag ayos agad ako ng sarili at tinitigan ang isang malaking bag na may laman ng aking mga damit.

Tama aalis ako sa lugar na to, aalis ako sa mercades. Hindi ko alam kung tama ba ito pero nakakaramdam ako ng takot. Takot sa pangalan ng thrygo at sa apelyido niya.

My phone rang at napatalon ako sa gulat. I used to calm myself before answering it. It's unregistered number and it's not zurie's number.

But i answered the call.

" Mrs. Walton, don't try to escaped."
Napahawak ako sa dibdib ko at ramdam ko ang bilis ng takbo ng puso ko.

Anong sinasabi niya na hindi ko dapat subukan na tumakas?! Bakit parang alam niya na tatakas ako?

" i know you already packed all of your things because i know you are scared. Mrs. Walton you don't know what you are doing." Napalunok ako sa takot at napaupo sa aking maliit na sofa.

" Aalis ako! " sagot ko at tinitigan ko ang aking pinto. Binaba ko kaagad ang tawag at nagmadaling kinuha ang aking bag na naglalaman ng mga damit.

it's not zurie, i don't know who's it and i don't know where the hell they know my number!

Pagkabukas ko ng pinto tumambad sakin ang lalakeng may matangkad ,maskulado ang pangangatawan, naka shades at nakangising nakatuon sakin.

I don't know who is him, nakaramdam ako ng pagbilis ng takbo ng aking puso. Nanghihina ang aking tuhod na parang may pumako doon at di makatakbo, makaatras o makalakad man lang.

His presence make me froze, his presence make my body trembling.

Napaatras ang aking kaliwang paa at sa wakas ay nakagalaw rin. Dahil sa pag atras ko ay nakapasok siya saaking bahay.

Malakas niyang sinara ang pinto at nilock siguro para walang makakita sa nagaganap dito sa loob at makarinig

Tinanggal niya ang kanyang shades at doon parang tumigil ang pag tibok ng aking puso.

His eyes

" where do you think you're going?"
Malamig, walang ka emosyon ang mukha. Pula na mata at hindi ko kayang makatitig.

Nanginginig ang aking tuhod, alam kong babagsak ako ng wala sa oras. Alam kong mahihimatay ako at eto na nga.. i felt everything went blurred.

And his face..

Hinihintay ko lang na bumagsak ako ngunit hindi naramdaman ng aking katawan ang pag tumba ko sa sahig. Ang aking naramdaman ay ang dalawang kamay na nasa aking bewang at ang isa ay nasa likod, na para bang kanyang inalalayan ang aking katawan para hindi ako matumba o bumagsak.

Binuksan ko ang mata ko at doon tumambad ang mukha ng lalakeng dahilan ng aking muntik ng pag tumba.

Matangos ang ilong, medyo singkit na mata, manipis na labi, makapal na kilay, mahahaba na pilik mata at ang mas nakaka agaw pansin ay ang kanyang mata.

Hindi ako makahinga, bakit ang hirap huminga.

Gumalaw ang kanyang mukha at lumalapit ito sa aking mukha, palapit ng palapit.

" breathe" bulong niya saaking tainga. Mainit na hininga at nakakapangilabot na boses.

Nang ma realize ko ang posisyon naming dalawa ay tinulak ko siya ngunit hindi ko inaasahan ang pag hawak niya saaking bewang na napaka higpit at ramdam ko ang sakit. Marahas na para bang may malaki akong kasalanan sakanya para saktan niya ako ng gantong kasakit.