Thrygo Walton: An evil one

CHAPTER 2.2 : HIS LUST

YALINE'S POV

" I think we need to take her in the hospital" 

rinig kong sabi ng isang pamilyadong boses. Nakapikit lamang ako at ramdam ko ang lambot ng higaan na aking hinihigaan.  Hindi ko makalimutan ang kanyang boses, the way he talk, he touch, and he smirk. Nakakapanghina ang lahat ng nangyare, i think im gonna die.

" No, it shouldn't. If we take her in the hospital i  guess susunod si thrygo"

" Fuck, whenever we are na ta track niya tayo, do you think he can't find us here?"

" He can, but yaline needs to rest."

" Damn it! Thrygo is a big shit now in my life!"

" Pumunta tayong states with yaline!"

" Yeah, i think."

" Paano kung makuha ni thrygo satin? You know thrygo will do anything just to get what he want!"

" I won't let that happen."

Hindi ko mabuksan ang aking mata pero nakikinig lamang ako sakanilang mga pinagsasabi. Sa lahat ng pinag usapan nila ay napunta ang buong atensyon ko sa isang pangalan. 'THRYGO' bakit ba gusto niya akong kunin? Im thankful for these two because they saved me from that evil.

Hindi ko pa kaya dumilat at gusto ng katawan ko mag pahinga, para bang sumabak ako sa isang gera at pagod  na pagod.

I decided to sleep and rest myself and after this i can ask zurie and kalie about thrygo.

KALIE'S POV

Pumunta kami sa isang bahay ko sa Palawan. Hindi ko sinabi sa dalawa na may bahay ako dito, pinagawa ko ito dahil alam kong darating ang araw na kailangan kong lumayo kay thrygo. He's not thrygo we know 9 years ago.

" hindi mo sinabi na may bahay ka pala dito at may sariling isla,you wicth."

Sabi sakin ni zurie at binatukan ako ng malakas , nag tawanan lamang kami sa loob ng sasakyan para kahit papaano ay mabawasan ang galit at inis namin kay thrygo. 

-
Umupo ako sa tabi ng kama habang may natutulog doon na dalaga. It's yaline.

I used to observe her simula ulo hanggang paa.

A thick thighs, kitang kita dahil sa maikli nito na shorts na suot. Coca cola body, because of fitted t shirt na sinuot niya. Her chin na hindi kahabaan at kaikli, magandang pagkakahugis ng mukha. Magandang kilay, na parang ginuhit ng isang magaling na architect. Her lips, i stared at the moment on her lips. It's pinkish color, with a perfect curve. The pointing nose na kasing tangos ng ilong ng isang actress na aking iniidolo.

Is she a human? Or an angel? Damn this face, i can't stop staring.

Napabalikwas ako sa dati kong ayos na kanina nakatitig kay yaline ay ngayon nakaupo ng maayos na parang walang nangyare.

I saw zurie entering the room where we was, walking towards at kita mo  ang nag aalala at galit na mukha.

" i think we need to take her in the hospital" sabi ko sakanya habang nakatingin sa dalagang natutulog.

Mukhang nanghina ang kanyang katawan, at hindi ko maintindihan kung bakit? Ayaw ko sabihin pero parang nakaramdam siya ng matinding takot sa sarili, pwede maapektuhan ang behaviour niya dahil sa biglaang nangyare. What a traumatic scene.

" No, it shouldn't. If we take her in the hospital i  guess susunod si thrygo"

Tugon ni zurie habang nakatingin lang rin sa tulog na dalaga