Bir Slytherin'e Aşık Olmak.(Devam Etmeyecek)

Bölüm Altı • Hayal •

Soğuk bedenime işlerken olduğum yerde kaldım.Kıpırdamadım bile.Neden olduğunu bilmiyorum ama bu kendime acı verme hissi sanki bana iyi geliyordu.

"Weasley ! "

Ona dönmedim.Cevapta vermedim.Şu son zamanlarda yaşadığım hisler hep şu sesin sahibinin suçuydu.Onun yüzünden kendimi aptal gibi hissediyorum.Ah,durun bir saniye hissetmeme gerek yok ben zaten bir aptalım !

"Bir de bana egoist derler.Şu haline bak ! Sırf bir özür diledin diye yaptığın şu şeylere bak Weasley ! "

Hışımla arkama döndüm.Gözlerini gördüğüm an ne kadar sinirli olursam olayım hissettiğim o elektriklenmeyi yine tüm vücudumda hissetmeye başladım.

"Sorun özür dilemek değil ! Sorun senin bir şekilde beni ve ailemi küçük düşürmeye çalışman ve bunu hep başarman ! "

Alaylı gülüşlerinden birini takındı.Beni ciddiye almadığını göstermek için elini salladı.O sırada rüzgar saçlarını yaladı.Film yıldızlarını kıskandıraca bir yakışıklılığa sahipti.O mükemmeldi.

"Ne diyebilirim ki Weasley.Ben rezil etmek, sende rezil olmak için doğmuşsun."

Tokatımın sesi havada yankılandı.

İlk başta bende ne yaptığımı fark edemedim.Bir an elimi havada onun güzel yüzüne inmek üzere havada olduğunu görmüştüm sadece.Onun yüzündeki şoku görünce doğru şeyi yaptığımı anladım.

"Sen bana vurmaya nasıl cesaret edersin,kanı bozuk ! " Söylediği her kelime beynimin içinde yankılanıyordu.Fakat ben umursamıyordum.Hala ona vurmanın verdiği hazzı yaşıyordum.Ne kadar mükemmel olursa olsun,ne kadar vazgeçilmezim olursa olsun bana istediği gibi davranamazdı.

"Bana dokunmaya nasıl cürret edersin ! "

Cevap vermedim.Aldırmadım bile.Burada daha fazla kalırsam ağlamaya başlardım.Onu önünde ağlayamam.Ağlamak güçsüz kızlar içindir.

Yanından geçip okula doğru yürümeye başladım.O da peşimden gelmedi.Her şey filmlerdeki gibi olmuyor işte.

Daha sonra ağladım.Asıl " Ağlamak güçsüz kızlar içindir." cümlesi güçsüz kızların kendini avutma biçimiydi.

"Ginny,bu mesaj sana." Mary'nin uzattığı kağıdı aldım.Kargacık burgacık bir yazıyla yazılmıştı.Hayatım boyunca bu yazıyı sadece kitabımın arka sayfasında görmüştüm.

"Tılsım sınıfa gel.HEMEN "

Kim olduğunu anlamak için hiç düşünmedim bile.Beni ayağına çağıracağını tahmin ediyordum zaten.Bu Draco'nun hayat felseferindendi.Ah,evet onun hayat felsefelerini çözmüştüm.

1-Kendinden başka herkesi küçük gör.

2-Herkesi rezil et.

3-İnsanları ayağına çağır.

4-Kral gibi davran.

Eh, eğer o kralsa bu durunda bende onun soytarısı oluyorum.

"Ne var,ne istiyorsun ? "

"Sana da merhaba Weasley." dedi sinir bozucu bir rahatlıkla.Bomboş sınıfta sesi çınlıyordu.Sesini beynime kazımaya çalıştım.Çünkü birinden uzaklaşaya başladığın zaman onun ilk sesini unuturmuş insan.Ben onun sesini unutmak istemiyorum.

"Konuya gir,Malfoy !" Hemen karşısında durdum.

"İlk öncelikle sakin ol Weasley "

Üstünde oturduğu sıradan eğildi ve sanki çok garip bir şey görmüşcesine yüzüme baktı.Elini kaldırıp yanağıma koydu.Elini ittirmeye çalıştım ama o benden çok ama çok güçlüydü.Yavaş bir hareketle yanağımı okşamaya başladı.Kaskatı kesildim.Ne yapmaya çalışıyordu ? Kıpkırmızı kesildiğime yemin edebilirdim.

"Aslında güzelsin,Weasley.Şimdi yakından bakınca o kadar insanın neden sana vurulduğunu anlıyorum."

Sözleri karşısında ne diyeceğimi bilemedim.Bazı anlar olur ya hiç beklemediğiniz zamanlarda kalbinize işleyen sözler söylenir.İşte o anlardan birini yaşıyordum.Keşke bu anı durdurabilsem ve hayatımın sonuna kadar burada tekrar tekrar bu anı yaşasam.

Kollarına atlamak istedim.Onu sevdiğimi söylemek ve onun da beni sevmesini sağlamak için yalvarmak istedim.Tüm kalbimle,tüm hücrelerimle onu sevdiğimi söylediği her şeyi beynime kazıdığımı,sonra bu anlara geri dönüp tekrar tekrar yaşayıp mutlu olduğumu söylemek istedim.Sevgisine ihtiyacım olduğunu haykırmak istedim.

"Eğer bir Weasley olmasan şuan benim olabilirdin." Dudak büzdü ve elini geri çekti.Ve bende daldığım hayallerden uyandım.

Sahte bir gülüş takındım her zaman ki gibi."Eğer bu kadar iğrenç bir insan olmasaydın sende benim olabilirdin." "Beni neden buraya çağırdın,Malfoy ? "

"Ateşkes için " Sevimli bir ifade takınmaya çalıştı fakat yüzündeki hınzır ifade buna izin vermedi.

Kahkaha attım.Sonra tekrar attım.Bir kaç gündür sinirim o kadar bozulmuştu ki şimdi ota boka güler hale gelmiştim.

"Sen ben ve ateşkes,ha ? "

"Ciddi ol,küçük Weasel.İkimizde belli gruplarda popüleriz.Birbirimizi rezil etmekten vazgeçelim.Anlaştık mı ? "

Yüzüne baktım.Gayet ciddiydi.Bir ara bunun her gün gördüğüm rüyalardan olduğu düşündüm.Fakat daha sonra Draco'nun beni hiç öpmediğini fark edince bunun gerçek olduğunu anladım.Çünkü benim her rüyamda mutlaka beni öperdi.Ve biz sonsuza kadar mutlu yaşardık.

"Merlin,Malfoy sen ciddisin.Şey peki.Anlaştık."

Elini uzattı.El sıkıştık.Benim sımsıcak elim onun sopsoğuk elini buldu.Bir süre el ele kaldık.En sonunda Draco elimi sertçe bıraktı.

Kapıya yöneldi.Bende onun peşinden ortak binaya gitmek için hazırlandım.Ama o kapının önünde durdu ve beni süzdü.Sonra iç geçirdi ve hiç tahmin edemeyeceğim bir şey söyledi.

Selam dostlar ( bu nasıl bir giriş agsdgsf) Safkan ve Kızıl bittiği için bu hikayemin üstüne daha fazla düşmeye başladım.Bu bölüm tam iki kez yazıldı.Umarım beğenmişsinizdir.Lütfen vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.Hikaye ile ilgili şikayet/öneri/çalışmaları bana mesaj atabilirsiniz ^^ Sihirli günler.