vanilla | chaennie

three

🌿

chaerry : pişt

jennie01 : bekle daha değil
ben yazacağım sana

chaerry : tamam
başıma bir şey gelirse seni öldürürüm

jennie01 : sırf benimle randevuya çıkmak için böyle bir risk aldığına inanamıyorum

chaerry : hiç de bile
vanilyalı dondurmalarım için yapıyorum

jennie01 : e buluşmayalım o zaman?

chaerry : anlaşma anlaşmadır
buluşacağız

jennie01 : :D

Telefonumu kilitleyip çenemi ellerime yasladıktan sonra kendi kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

Müdür çağırıyor desem sanki öğretmen de peşimizden gelip müdüre hesap mı soracaktı? Yo. Sorun yoktu.

Bacaklarımı sallayarak nöbetçi masasının kenarlarına çiçek resimleri çizdiğim birkaç dakikanın sonunda telefonum titredi.

jennie01 : gel
sakın kasma bak
sakin ol ve de ki
beden eğitimi hocası yarınki dans gösterisi için jennie ile görüşecekmiş

chaerry : HANİ MÜDÜR ÇAĞIRACAKTI

jennie01 : bu daha mantıklı değil mi sence de

chaerry : iyi
geliyorum

jennie01 : gel kaçır beni

chaerry : ?

jennie01 : haha

Telefonumu cebime attıktan sonra merdivenleri çıkmaya başladım. Pozitif düşünmeliydim. Yirmi saniyeliğine girip çağıracaktım işte.

Başım yanarsa Jennie tehdit etti deyip kurtulurdum.

H1 sınıfının önündeyken derin bir nefes verip kapıya iki kez vurdum.

"Gel."

Sahi, müdür yardımcısının dersiydi bu, değil mi? Salak Chaeyoung.

"Hocam, dersinizi böldü—"

"Evet, sadede gel."

Gözlerini sakın devirme Chaeyoung, yoksa yuvasından çıkarıp eline verir.

"Beden eğitimi hocası yarınki dans gösterisi için Jennie'yi çağırıyor," dedim ve arka cebimdeki boş kağıdı çıkarıp okuyormuş gibi yaptım. "Kim Jennie?"

"Beden öğretmenini sabahtan beri görmedim?"

Müdür yardımcısının kurduğu cümle yüzünden nefesim boğazımda düğümlenirken Jennie'ye döndüm. Yandık.

"Öğretmen bana mesaj atmıştı yarın bu saatte çalışman var diye. Unutturmamak için de nöbetçiyi yollamış sanırım."

"Tamam, git."

Kaşlarımı kaldırıp dudaklarımı büzerken hızla sınıftan çıktım.

Jennie de peşimden gelip kapıyı kapattıktan sonra derin bir nefes vermiştim, "İyi kıvırdın."

"İyi kıvırırım," diyerek telefonuyla ilgilenerek yürümeye başlamıştı.

"Neden seni dersten çıkarmamı istedin ki şimdi?" diye sorduğumda telefonunu kapatıp cebine koymuştu.

"Yetişmem gereken bir yer var," dedi. "Bana büyük bir iyilik yaptığını söyleyebilirim. Hatta hayatımın dönüm nok—"

Bir anda sustuğunda ona dönmüştüm, "Ne oldu?"

"SAAT KAÇ?"

Telefonumun ekranına dokunup ona çevirdiğimde gözbebekleri sonuna kadar açıldı ve hızla koridorun sonuna koşmaya başladı.

Ben de kaşlarımı çatarak peşinden koşmaya başladığımda birden durup bana dönmüştü.

Hızlıca, "Çok teşekkür ederim, sana yazacağım," dedikten sonra hızlıca el salladı. "Görüşürüz!"

Elimi onun yaptığı gibi iki yana sallayıp, şapşal şapşal gülümseyerek koşarak uzaklaşmasını izlemiştim.

Yetişmeye çalıştığı şey her neyse, o olmak isterdim.

🌿