"Krisha, umuwi ka na ikaw talagang bata ka kung saan saan ka nagsisinuot" rinig kong sigaw ng mama ko, everyday this is our set up geez.
By the way i'm Krisha Denice
"Isha, uwi ka na daw sabi ni Tita" rinig kong sambit ng best friend kong si Terrence.
"Ayoko pa teterr, later nalang it's so maaga pa oh" medyo maarte kong saad, this is the saddest part of being a child, yung pinapauwi ka na ng magulang mo galing sa laruan
He's Terrence, he's my best friend for 5 years na, honestly i don't know what to do kapag nawala sya. Sya lang yung tanging kaibigan ko. But suddenly there's the saddest part in my life
"Terr, what if umalis ako? magagalit ka?" kuryosong tanong ko dito, tila 'ba'y gulong gulo ito ngunit nagawa parin sumagot
"Ha? hindi kita maintindihan Isha, anong ibig mong sabihin?" tila ba naguguluhan nitonh sagot, nakatingin lang ako dito at hindi makasagot, sorry Teterr
"Huwag mong sasabihing aalis ka Isha" halata sa boses nito ang pagkalungkot
"Sorry Teterr, gusto kasi nila mama na lumipat na kami sa Laguna. Ayoko 'man pero wala akong magawa" malungkot na saad ko rito
"Iiiwan mo ako" halata sa boses nito ang pagkadismaya
"Babalik naman ako eh, promise hindi kita kakalimutan" malungkot at nangungusap na saad ko rito
"Isha, uwi ka na. Kanina ka pa tinatawag nila tita" para 'bang hindi nya narinig ang sinabi ko at agad na iniba ang usapan.
"Paalam Teterr" huling sambit ko sa kaniya at tuluyan ng umalis. Sorry Teterr.
YOU ARE READING
IRIS // Terrence Fortea
Fanficand i don't want the world to see me 'cause i don't think that they'd understand when everything's meant to be broken i just wanted you to know who i am IRIS - a song by Goo Goo Dolls [ON-GOING] A Terrence Fortea FanFic Story (Epilastory) #WPIRIS ©...
