Acının kaynağı, gerçekliktir
Gerçekler sırlarda saklıdır
Ve o sırrı öğrenme anı, gerçekle yüzleşmektir.
Yaz bitiyordu. İçimde tuhaf bir his vardı .Tarif edemeyeceğim tuhaf bir heyecan .Birden annemin bana seslendiğini duydum.
"Kızım yanıma gelsene" dedi .
Bende yavaş yavaş yürümeye başladım. Annemin yanına vardığımda ise endişeli bir yüzle bana bakıyordu. Yanına oturup
" beni neden çağırdın anne? " diye sorduğumda ise annem bana uzun süre baktı ve ellerimin arasına bir mektup koydu. Gözlerime baktı . Gözlerindeki endişeyi görebiliyordum.
"Sana bu mektubun içindekileri söyleyemiyeceğimi anladım ve sana bu mektubu yazdım.Bak tek istediğim bir sene sonra aynı tarihte bu mektubu aç . ne demek istediğimi öğreneceksin . Bunu sana şimdi vermem gerekiyor çünkü ölümün Kapıya ne zaman dayanacağını bilemeyiz ama o zamana kadar bana mektupla ilgili hiç bir şey sorma. Sabretmen her şey için yeterli olacak "
demişti annem.
Aslında ne dediğini , neden bahsettiğini anlamamıştım . Zaman bunu açıklayacaktı nasıl olsa ama o zamana kadar içimde hep bir şüphe, merak olacaktı...
